Omdat een ander lid van het roze netwerk binnen de SP niet kon, ben ik gisteren samen met Willy Lourenssen naar Den Haag getogen voor weer een Algemeen Overleg (AO) in de Tweede Kamer. Dit keer met de ministers Ter Horst en Plasterk over de tik op de vingers van de Europese Commissie aangaande onze anti-discriminatiewetgeving.
En voor een gesprek met ‘ons’ kamerlid.
Pijnlijk wordt hier duidelijk dat de rechten van minderheden soms ten prooi vallen aan politieke spelletjes. Het woord tandenknarsen viel menigmaal gisteravond in de Troelstrazaal. Tandenknarsend waren VVD, GroenLinks en D66 indertijd met de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) akkoord gegaan. De AWGB was een hele verbetering, maar het CDA gijzelde bij de totstandkoming van de wet indertijd beurtelings de VVD en de PvdA (afhankelijk van de coalitiesamenstelling). De PvdA was dus de klos en heeft in het kabinet Lubbers III ingestemd met de constructie van ‘het enkele feit’. Lees mijn blog van eergisteren voor uitleg.
Ik heb niet de illusie dat de VVD het indertijd anders gedaan zou hebben, en dan zou nu de PvdA (mits niet deelnemend in Balkenende IV) hetzelfde geageerd hebben als de VVD gisteren. Maar de feiten zijn nog precies hetzelfde als toen. Een meerderheid van de Tweede Kamer wil een goede wet die de onder andere homoseksuelen beschermt tegen discriminatie, en een christelijke minderheid legt de meerderheid via coalitiedwang haar mening op. Daar kan geen Eurocommissaris Vladimir Špidla tegenop.
Dat de wet voor verschillende interpretaties vatbaar is, bewezen de betogen van GroenLinks en de SGP. Ook minister Plasterk zei dat de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) soms verder gaat dan de wettekst regelt. Maar, er zijn Europese verdragen die verderstrekkend zijn dan de AWGB en daar toetst de CGB dan aan. Waar maar mee bewezen is dat de AWGB niet voldoet. Dit alles mog niet helpen, want “We zullen het toch niet meemaken”, aldus Bas van der Vlies van de SGP bij het vorige overleg, “dat een kabinet met deze signatuur (met de ChristenUnie, RvZ) tornt aan de vrijheid van onderwijs!”
Daarmee de ChristenUnie in de tang nemend en indirect de PvdA, die nu waarschijnlijk tandenknarsend moet doen alsof de ‘enkele feit-constructie’ zo slecht nog niet is. Al was dat tandenknarsen niet hoorbaar, een beetje ongemakkelijk voelde het voor PvdA-kamerlid Timmer wel. En dan was er ook mijn eigen partij die bij monde van Nathalie de Rooij niet inbracht wat ik eergisteren schreef, namelijk dat de SP voor afschaffing van Artikel 23 zou pleiten (waar de vrijheid van onderwijs wordt geregeld). Gelukkig waren ‘wij’ wel voor herziening van de wet waarin het enkele feit geschrapt wordt.
Na afloop een tamelijk onbevredigend gesprek gehad met Nathalie de Rooij over de koers van de fractie inzake homo-emancipatie. Om niet te zeggen dat ik er een zware kater aan over heb gehouden. En dat lag niet aan het glaasje port dat ik ‘s nachts bij thuiskomst uit frustratie achterover heb geslagen.
Algemene Wet Gelijke BehandelingCDAChristenUnieCUD66discriminatieEUGroenLinksGuusje ter HorstHoLeBi & ThomoPvdARonald PlasterkSPVVD
Reageren?