Bomen zijn ‘hot’

De afgelopen weken krijg ik regelmatig berichten in mijn postvak van bezorgde burgers en/of partijgenoten over hele stukken bos, bosschages, of een enkele zeer waardevolle oude boom die tegen de vlakte ‘moet’. Maar wat ik er mee kan is een lastiger verhaal.

Het minste wat ik doen kan is informeren of de provincie er bemoeienis mee heeft gehad, en zo ja, wat dan wel. Soms moet er doorgevraaggd worden, maar heel vaak is het al te laat. Mensen worden boos of komen in actie als er la bomen gekat zijn of als de zaag er net in is gezet. En dan zijn alle afwegingen al gemaakt en getoetst.

Of dat dan de juiste zijn is de vraag. Deze week waren het Nulandse bomen en een oude Linde (250 jaar) die op de provinciale Waardenkaart staat. De laatste moet weg omd e bodem te kunnen saneren. Wat ik dan wil weten is of het niet mogelijk is om een klein stukje van de bodemverontreiniging te laten zitten om zo de boom te sparen.

Klik hier voor het bericht in het Eindhovens Dagblad over de oude lindeboom.

Over de Nulandse houtwallen die gekapt zijn kreeg ik onderstaand antwoord:

Met betrekking tot het beheer van houtopstanden kan de provincie geen richtlijnen geven of eisen stellen, iedere boseigenaar of eigenaar van een houtopstand is vrij om zijn eigen beheer te bepalen. Houtopstanden in Nederland dienen echter wel zodanig beheerd te worden dat de houtopstand in takt blijft en dat de houtopstand voldoet aan de eisen welke de Boswet stelt. De Boswet ziet toe op behoud van het areaal bos in Nederland.

Indien men overgaat tot het vellen van een houtopstand of indien de houtopstand op een andere wijze is vernietigd, dient men dit te melden bij de Dienst Regelingen. Er onstaat dan automatisch een herplantplicht. De Handhavers van de provincie Noord-Brabant zien er op toe dat men zich aan de regels van de Boswet houdt en dat houtopstanden op een juiste wijze herplant worden.

Ook bij illegale vellingen en slecht beheer, wat leidt tot tenietgaan van de houtopstand, ontstaat automatisch een herplantverplichting.

In het geval van het herstelproject in de gemeente Maasdonk, zal het kappen tot een flinke kaalslag leiden, omdat men terug wil gaan tot een hakhoutbeheer op de betreffende wallen, waar in de afgelopen dertig jaar niets aan onderhoud is gedaan.

Dat het fors uitdunnen, in dit geval gewoon kaalpkap, van de wal zou passen in de Boswet is niet correct. Bovendien is de Boswet niet, zoals de wethouder stelt, van de provincie, maar van de minister van LNV. Voor hakhoutbeheer hoeft men op grond van de Boswet geen kapmelding te doen. Dit is echter alleen van toepassing op bestaand hakhoutbeheer, waar dus regulier in een bepaalde cyclus, hakhout wordt geoogst. Indien men voor de eerste maal overgaat tot hakhoutbeheer, of zoals in dit geval men na 30 jaar weer terug gaat naar hakhoutbeheer, is een melding van de voorgenomen velling wettelijk verplicht. Brabants Landschap en de gemeente waren van mening dat in dit geval geen melding noodzakelijk was. Hierop hebben wij hen gewaarschuwd, dat als men over gaat tot velling zonder melding, dat dit als een overtreding van de Boswet wordt gezien en dat de provincie proces verbaal op zal maken.

Zoals al in de inleiding is aangegeven, zijn boseigenaren op grond van de Boswet vrij om het beheer van hun houtopstand uit te voeren op een wijze die zelf wenselijk achten. De Boswet stelt geen eisen aan ecologische kwaliteit of landschapsbeeld. De enige verplichting welke de Boswet stelt is dat er, binnen een periode van drie jaar, op een bosbouwkundig verantwoorde wijze een beplanting terugkomt. Dit kan op verschillende manieren gebeuren, te weten door aanplant van bosplantsoen, via natuurlijke verjonging of door laten uitlopen van de stobben (hakhoutbeheer).

De provincie is op de hoogte van de uitvoering van het herstelproject en ziet er op toe dat de uitvoering plaatsvindt binnen de regels van de Boswet.

bomenbosbosschagesCO2fijn stoffijnstofhoutkappen met kappenparkplantsoenstruweelwaardenkaart