Berlijn: aan de slag voor Untenu

We waren weer eens in ons geliefde Berlijn, alwaar we een Duitse orkaan over ons heen kregen, en waar ik door alle regen tijd had om zaken af te handelen die in Rotterdam bleven liggen: project bekijken i.h.k.v. AIDS2018 (wereldconferentie in Amsterdam) én… voorbereidingen voor gesprekken met kandidaat-bestuursleden voor Untenu.

Berlijn: ‘orkaan’ en lekker eten

Over Berlijn kan ik kort zijn: het is er altijd fijn, behalve in de winter. Voor mij althans. Door de sneeuw en ijzel ga ik dan anders lopen waardoor mijn heupen afzien en de kans op kreupel lopen en pijn toeneemt. De herfst daarentegen kan er ook wat van. Op de binnenplaats zag ik een boompje heftig schudden terwijl ik op Twitter berichten las over een orkaan die over Duitsland trok. Het zal wel dacht ik, stormen krijgen daar immers ook namen. Xavier – zo was de storm genoemd –  deed toch zijn werk. ’s Avonds waren de meeste trams en treinen uitgevallen, lagen her en der bloembakken op de stoep en waren platanen van reusachtige omvang geveld.

Als Rotterdammers zijn we wel wat gewend qua wind, maar 200 km per uur is best veel. En 7 doden te betreuren. Het zal de schandaalpers wel zijn die Xavier omdoopte tot orkaan. Want een echte orkaan ligt as we speak op de loer voor de kust van Europa.

Kortom, het was een regenachtige week, met veel natte bladeren. Niet optimaal. Maar Berlijn blijft een leuke stad, mits je geld hebt. Want de verworpenen der aarde zijn groot in aantal. Op een dag dacht ik dat iemand een zakje hondenpoep was verloren. Tot ik besefte dat het waarschijnlijker mensenpoep was. Ik neem mijn hoed af voor hoe Duitsland es geschafft heeft met het opnemen van zoveel vluchtelingen. Maar ik zou wensen dat Frau Merkel net zoveel daadkracht toonde voor de vele mensen die het in eigen land niet redden. Zou een andere verkiezingsuitslag geven vermoed ik.

Berlijn als vegetarisch walhalla

Voor de burger die vleesloos door het leven gaat – zo schreef ik al menigmaal – is Berlijn een walhalla. En dit keer hebben we één keer chique gedaan en hebben opnieuw gereserveerd bij Cookies Cream. Ik ben niet vaak hyper-enthousiast, en twee keer achter elkaar al helemaal niet. Maar superlatieven schieten te kort. Ze waren zelfs zo gehaaid dat ze hadden opgedoken dat we er al voor de tweede keer waren.

Het hoeft niet altijd chique. Lekker vet en vegan kan ook tegenwoordig: Konopke’s Imbiss aan de Schönhauser Allee heeft tegenwoordig een veganistische variant op de beroemde curryworst. De bietenlimonade was ook niet te versmaden.

AIDS2018 & Untenu

De projectgroep WAD010 (die Wereld Aids Dag-activiteiten in Rotterdam coördineert) wilde wat organiseren in Rotterdam tijdens AIDS2018. Dat verliep door de zomervakantie en door de deadline bij het Aids Fonds allemaal wat chaotisch. Lang verhaal kort door de bocht: ik vond dat als we aan stigmabestrijding rond hiv doen in onze stad, dat we dan niet 1 homo naast 5 hetero’s kunnen presenteren. En dan bijna allemaal wit. Zo steekt de hiv-populatie bniet in elkaar en zo is Rotterdam niet. De boodschap moet wel  eerlijk en herkenbaar zijn.

En als boodschapper van de kritiek mag je dan aan de slag om er iets aan te doen. Ideaal ging het allemaal niet en het kostte wat bel-, app- en e-mailwerk vanuit Berlijn. Maar we zijn er uit: er komt een eerlijker verdeling van te portretteren mensen met hiv. Als het Aids Fonds de aanvraag goedkeurt.

En verder hield Stichting Untenu me nogal van de natte straat in Berlijn: de week voor vertrek hadden twee mensen interesse getoond voor bestuurstaken van de stichting. En dus ging ik aan de slag om de gesprekken te organiseren. Dat is gelukt en ik kan hierbij het meer dan heuglijke nieuws melden (primeur!) dat Xandra Visser en Rajesh Ramaneti de komende maanden meedraaien als aspirant-bestuursleden. Als alles goed gaat wordt Xandra per 1 januari 2018 benoemd tot penningmeester en Rajesh tot algemeen bestuurslid!

Met dank aan de SP Rotterdam voor het gebruik van hun partijkantoor.

Foto’s Berlijn:

AIDS2018BerlijnBerlinhivUntenuvegetarisch eten