Lichtpuntjes & 1 Minpuntje

Soms zit het mee, en blijkt dan heel snel toch weer tegen te vallen. En af en toe lukt het wél. Laat ik even met het negatieve beginnen, dan hebben we dat gehad, en kan ik afsluiten met de lichtpuntjes.

Star Kampuchea

De afgelopen week gingen de verwachtingen op en neer als in een achtbaan, zij het wat minder extreem. Ik schreef al eerder dat ik in het weekeinde een gesprek had gearrangeerd met Tina en Esther. Het vervolg daarop was een gesprek met de directeur gevolgd door het plotselinge overlijden van een chauffeur bij SK. Toen het werk weer hervat was heb ik contact gezocht met Esther, omdat de tijd begon te dringen.

Esther (Raad van Bestuur) vertelde mij dat ze deze week de RvB zou verzoeken een extra bijeenkomst te regelen – vóór mijn vertrek – om mijn aanbevelingen te presenteren en te bespreken. Dat deed ze en Tina en ik waren opgetogen, ook al omdat de nieuwe adviseur (de vorige directeur) had aangegeven het Strategisch Plan met mij te willen bespreken.

Nu laat ik mijn agenda iets minder bepalen door de grillen van sommige Khmer, want anders kom je nooit op het strand van Sihanoukville terecht. Nou, geen zorgen daarover: binnen een paar uur reageerde de voorzitter van de RvB – met een cc aan de directeur nota bene – dat e.e.a. alleen in overleg met de directeur kon geschieden.

Die is de hele volgende week nog in Bangkok (dan lig ik op het strand). Dus áls het al zover komt, zal het in mijn laatste weekeinde zijn. Aangezien de directeur dit niet ziet zitten en de voorzitter van de RvB haar oren nogal naar haar laat hangen, geef ik wat dit betreft de moed maar op. Of laat ik het anders zeggen: ik stel mijn verwachtingen nog wat verder naar beneden bij.

Lichtpuntje één

Gisteren hebben Greg (de Brit die werkt bij KHANA) en ik nog maar een keertje Virak van CPN Plus uitgenodigd voor de lunch om hem bij de lurven te pakken om zo het plan voor het noodfonds voor seropositieve MSM en transgenders een duwtje in de goede richting te geven.

Wat misschien hielp is de wortel die ik hem nu heel concreet voorhield en de druk die we uitoefenden om hem tot snelle actie te manen. Ik heb nog $200,- te besteden van de gulle gever uit Nederland. Ik zei hem dat die in het fonds ging als hij voor mijn vertrek het plan rond zou hebben. Zo niet, dan zou het geld terug naar Nederland gaan.

Of dit de doorslag gaf, ik weet het niet. Misschien was het ook wel de ondersteuning die Greg en ik nogmaals duidelijk aanboden, maar gisteren heeft hij de steun van het management van CPN Plus gekregen zodat binnenkort Greg in gesprek kan gaan om alles formeel te bevestigen. Ik heb hedenochtend (terwijl de meesten van jullie nog op één oor lagen) het conceptplan voltooid. Nu is het bestuur van CPN Plus aan zet en dan hoeft het niet lang meer te duren.

Leaksmey toch in bestuur CPN Plus

Nog een leuk nieuwtje over het bestuur: de dame die bij afwezigheid en na veel gedoe gekozen is op het congres van CPN Plus heeft zich teruggetrokken. Hetzelfde geldt voor de man die de meeste stemmen haalde. Aldus is er ruimte gekomen voor Leaksmey en een ander heerschap met betere papieren. Zonde van alle tijd en gedoe op het congres, maar eind goed, al goed.

Nog wat nieuws: ik zou ook meedenken over extra financiering voor uitbreiding van het netwerk in drie andere provincies. Nu is er waarschijnlijk geld via APN+ gevonden, dus daar hoef ik, als alles meezit, geen energie aan te besteden.

Lichtpuntje twee

Ik voel me min of meer gecommitteerd aan het land en aan de bevolking. Niet echt persoonlijk en ook niet echt verplicht, maar er kan wel degelijk iets veranderen, al is het op kleine schaal. Ik heb het voornemen terug te komen, maar dan moet ik wel een vorm van inkomen hebben, ik kan niet permanent teren op onze huwelijkskas, maar ik ben aan het broeden op een plan.

Gisteren heb ik een zakenvisum voor een jaar met multiple entry aangevraagd zodat ik een jaar lang kan komen en gaan naar believen.

Morgen heb ik een afspraak met een Nederlander die een goedlopend project heeft opgezet voor aidswezen. Zijn project voorziet in plaatsing van wezen bij gezinnen en begeleiding naar werk cq economische zelfstandigheid zodat de gezinnen ook voor die wezen kunnen zorgen. Ik zoek naar iets soortgelijks voor de kwetsbaarste hiv-positieve MSM en transgenders.

Niets is nog zeker, maar wel dat ik zoals eerder gezegd veel geleerd heb en al uit wat valkuilen ben geklommen. Waar anderen mij verzuchten in mijn plaats al lang grijze haren te hebben gekregen of te zijn ontploft van ongeduld (alle begrip, zou ik ook denken vanuit Nederland), zie ik toch de lichtpuntjes. En geduld oefenen is ook iets wat ik heb geleerd hier.