Het Stigma Project is een reizende fototentoonstelling die momenteel in Rotterdam op het Schouwburgplein (tegenover De Doelen) te zien is. Het Stigma Project toont mensen met hiv – onherkenbaar.
Stigma Project
Dat mensen onherkenbaar in beeld worden gebracht is een keuze. Het Aids Fonds hierover:
Fotograaf Marjolein Annegarn maakte een serie foto’s van niet herkenbare mensen met hiv. De mannen en vrouwen zijn onherkenbaar omdat deze mensen niet in alle situaties open kunnen zijn over hun hiv-infectie.
Het stigma heeft een zichzelf versterkend effect. Door het stigma wordt er te weinig openlijk gesproken over hiv. Dat houdt de vooroordelen in stand, en dus durven mensen er niet over te praten. (volledig bericht hier)
De Hiv Vereniging Nederland werkt ook mee aan het project:
Het stigma is niet overal hetzelfde. “Het hangt erg af van waar je woont en in welke sociale omgeving je leeft. In de grote steden is het vaak minder een probleem dan daarbuiten. Daarom vind ik het belangrijk om met de The Stigma Project in verschillende provincies te exposeren.”, aldus Annegarn.
Met deze rondreizende expositie wil Annegarn actuele informatie voor het grote publiek beschikbaar maken: “Veel mensen zijn blijven hangen in het beeld van hiv uit de vorige eeuw en daardoor blijft het stigma in stand. Als mensen weten hoe de situatie nu is, kunnen angst en vooroordelen verdwijnen. Als je weet dat het virus niet overdraagbaar is, wat is er dan nog om bang voor te zijn en waarom zou je iemand dan anders behandelen?” (volledig bericht hier)
De – overigens heel mooie – foto’s van Marjolein Annegarn zijn de trekkers, de teksten begeleidend. De foto’s kunnen echter wel de indruk wekken dat openheid over je hiv niet loont.
De vraag die het bij mij opriep: wordt het stigma op hiv niet juist in stand gehouden door mensen onherkenbaar te portretteren? Ik ben geneigd te denken dat deze vorm niet helpend is. Uiteraard respecteer ik de keuzes van individuele mensen met hiv om hun status voor zichzelf te houden. En het is ook goed om die verhalen te vertellen. Maar als het Stigma Project beoogt stigma te verminderen dan zie ik toch liever foto’s van mensen die bewijzen dat open zijn over je hiv wél kan.
Dat geeft moed en kracht om de stap te zetten. Nogmaals, het geldt niet voor iedereen, maar uit eigen ervaring kan ik melden dat ook mijn tweede coming out de bokken van de schapen scheidde. En er bleek veel minder weerstand en stigma dan ik tevoren had bedacht.
Zeker in deze tijd van goede medicatie en van PrEP is het van belang het monster dat stigma heet met open vizier te bestrijden. Angst voor hiv was nog nooit zo onnodig.
aidshivMarjolein AnnegarnRotterdamStigma Project
Marc
7 juli 2019Laat ze een keer praten met Gloria (Het Rode Lint)! Gemiste kans voor Rotterdam, en wie sponsort dit?
marjolein Annegarn
7 april 2020Hi Ron, Wat grappig. Ik zie nu pas dat je iets schreef over The Stigma Project. Jouw twijfels snap ik goed. Heb zelf ook geworsteld met deze vorm. ben ook opgeschoven in mijn visie. Maar heb gemerkt dat het toch helpt als uitgangspunt voor discussie met het publiek. Ik zou het nu anders doen. Start van het project was al in 2017. Voortschrijdend inzicht.
Ron van Zeeland
16 april 2020Hoi Marjolein,
Heel toevallig…in de laatste plus (nr.13) staat een opinie-artikel van Sander van Oorspronk over stigma. Ik moet er ook nog eens goed over nadenken.
https://www.hivvereniging.nl/blog/belangenbehartiging/13316-stigma-laten-we-erover-ophouden