Stedelijk Museum ‘s-Hertogenbosch

Enkele pogingen hadden we al ondernomen, maar steeds bleek het museum dicht als wij er heen wilden. Geen nood, het ligt aan het einde van onze straat. Gisteren lukte het: naar het Stedelijk Museum ‘s-Hertogenbosch, (SM’s).

De afspraak had ik al gemaakt met mezelf: deze exposities wil ikin elk geval zien. En dat zou toch moeten lukken nu zowel het SM’s als wijzelf , tijdelijk aan de Bordeslaan gevestigd zijn. Twee tentoonstellingen die nu gelijktijdig lopen, wilde ik zien: ‘Land of Milk and Money: Maria Roosen en Margriet Smulders’ en  ‘Challenging the Châtelaine!’. De eerste heeft het wat mij betreft gewonnen van de tweede.

Dit schrijft het SM’s zelf op haar webstek:

De grote zaal van het SM’s wordt getransformeerd tot een weelderige wereld van bloemen & borsten, zaden & bomen, video’s & foto’s, vrienden & water. Speciaal voor deze tentoonstelling wordt ook het zomerse daglicht weer toegelaten. Een ’totaalervaring’ die wordt ontworpen door de succesvolle Nederlandse kunstenaars Maria Roosen (Oisterwijk 1957) en Margriet Smulders (Bussum 1955). Roosen heeft de vloer tot haar beschikking, Smulders de muren. Maria en Margriet zijn goed bevriend en behoren op dit moment tot de meest succesvolle en goed verkopende kunstenaars van Nederland. Het oeuvre van beide kunstenaars wordt vaak in verband gebracht met feministische motieven.

Beide kunstenaars zijn niet – zoals in de jaren zeventig – streng in de leer maar zien het feminisme meer als alledaagse bron van wonen, werken en leven dat hen inspireert. Maria Roosen zal enkele nieuwe installaties tonen die speciaal voor deze ruimte zijn gemaakt. Ook zal zij een glimp van haar nieuwe vriendenproject ontvouwen. Margriet Smulders laat nieuwe foto’s zien en een gigantische wandtekening die hiermee in dialoog treedt. Daarnaast zal zij voor het eerst videowerk laten zien waarin ze haar fascinaties en inspiraties toont. De werken van beide kunstenaars vormen één grote installatie – The Land of Milk and Money – die associatief in elkaar grijpt.

De tentoonstelling van de sierraden vond ik een beetje tegenvallen, maar dat is persoonlijk. Een chatelaine is een kettinkje dat om het middel werd gedragen door de kasteelvrouw in de middeleeuwen. SM’s gaf kunstenaars uit binnen- en buitenland de opdracht om een chatelaine te ontwerpen voor een zelf gekozen rolmodel.  Ik ben minder van het kleine gefreubel, misschien is dat wel waarom het me minder aanspreekt. Er zaten wel mooie ontwerpen bij, en het SM’s heeft natuurlijk een traditie hoog te houden als het om sieraden gaat.

Wat verder mooi was, waren stukken uit de collectie die verrassend waren tentoongesteld. Aan de ene kant is het jammer dat het museum hier weg moet, na de Pont (zondag) weer een museum in een voormalige fabriekshal. Je kunt er ook nog eens lekker eten heb ik gehoord. Misschien is de ruimte nu wel te beperkt om alles uit de kast te halen. Binnenkort verhuist het SM’s weer naar een tijdelijke plek, totdat het vernieuwde museumkwartier in de binnenstad klaar is.

Toen ik in de gemeenteraad zat werd er al over gesteggeld. SM’s was toen nog in het Kruithuis gevestigd en heette toen ook zo. Een mooi, maar gewaagd plan van Borek Šípek werd er door gedrukt in de raad, maar sneuvelde uiteindelijk. De huidige tijdelijke plek is een gouden greep geweest, volgens mij verkassen ze niet graag.