Overgevoelige republikeinen die over de flos raken bij zoveel aandacht voor Beatrix moeten nú naar Phnom Penh komen. Want alles staat hier in het teken van de aanstaande crematie van Sihanouk, de koning-vader.
Videocompilatie dagen rond uitvaart Sihanouk
Eerst wat huishoudelijke mededelingen
Voordat ik overga op het onderwerp Sihanouk, eerst nog wat huishoudelijke zaken.
Gisteren ben ik overgebracht naar het appartementengebouw, tijdelijk op de tweede verdieping en dat zag er best goed uit, al kwam ik de Nederlandse kennis-van-een-kennis op straat tegen en die bezwoer me níet de kamer naast hun te nemen want daar was iemand dood gevonden die nacht. Nou dat weer. Later zou er een ruimte op de begane grond vrijkomen. Ik kan me nu nóg niet settelen in het appartementencomplex want de ruimte op de begane grond gaf me een tamelijk claustrofobisch gevoel (veel kleiner en een uitzicht op blinde muur i.p.v. een balkon op straat). En nu weet de bazin plots niet meer wanneer er iets gelijkwaardigs aan het huidige apartement op de eerste verdieping vrijkomt. Wordt vervolgd.
Vandaag ook mijn eerste werkafspraak gehad hier thuis met het opperhoofd van Kanhnha (wat Khmer is voor ‘alleenstaande vrouw’). Omdat ik niet veel wijzer wordt van veel papieren plannen zonder dat er veel concreet is heb ik volgende week een afspraak met een westerling die werkt bij een Aziatische NGO op hiv- en lhbt-gebied. Die kan wel wat licht laten schijnen op het oerwoud aan verwante organisaties en projecten.
En ook voor volgende week wordt er een afspraak gemaakt met een aantal vertegenwoordigers van lhtb- en hiv-organisaties om te praten over een opvang voor de kwetsbaarsten onder deze groep mensen: de sexwerkers.
Veel belangstelling voor uitvaart Sihanouk
Want het kan altijd meer (daar weten ze in Thailand trouwens ook wel raad mee, ook al leeft de koning daar nog). Maar koning-vader Norodom Sihanouk overleed in oktober in China en na drie maanden rouwen en bouwen zijn de Khmer nu eindelijk zover dat hij gecremeerd kan worden.
De speciale constructie, gebouwd voor de crematie van Norodom Sihanouk.
Vroeger lieten ze het stoffelijk overschot een jaar in een gouden kist liggen voordat een overleden koning gecremeerd werd. Tegenwoordig duurt het nog ‘maar’ drie maanden en is er geen sprake meer van een gouden doodskist.
Maar er wordt wel een speciale crematieplek gecreëerd die sprookjesachtig verlicht wordt. De rook die op de foto’s zichtbaar is wil niet zeggen dat het vuur alvast is aangestoken (het middelpunt wordt pas morgen op zijn plaats gezet en maandag gecremeerd), het zijn wolken anti-malariamiddel. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat er hoge gasten doodziek van de plechtigheid thuiskomen, dat zou een blammage zijn. En dus rijden er om de 10 minuten auto’s en die spuiten het gif richting de omheinde plek en zijn er ook op de plaats zelf een soort van verdampers.
Volksverhuizing voor de koning-vader
Duizenden Khmer komen ondertussen al af op het feeëriek verlichte paleis en cremaitielokatie. Er worden zwart-witte lintjes met een button met afbeelding van Norodom Sihanouk erop verkocht, en natuurkijk ook eten en drinken.
Alhoewel niet meer onder ons, Sihanouk is alom aanwezig in het straatbeeld. En morgen wordt zijn kist op een gouden drakenwagen van het paleis via een flinke omweg naar de crematieplek gereden. Men verwacht een enorme toeloop. Het sterft van de militairen, vlakbij het koninklijk paleis is een heus legerkamp opgebouwd met tenten en hangmatten, je waant je zo in M.A.S.H. (voor de jongeren onder ons: een televisieserie over de Vietnamoorlog).
Politie houdt het verkeer bij het Nationale Monument in de gaten.
Langs de route staan nu al camerateams van de nationale televisie klaar en er is veel politie op de been en militairen staan met mitrailleurs in de aanslag. Ik werd er bijna zenuwachtig van, gelukkig trekken de Khmer zelf er zich niet zoveel van aan. Het hoort erbij, de ogen van de wereld zijn even op Cambodja gericht en men wil geen modderfiguur slaan.
Overal waar de processie langs zal trekken hangen luidsprekers waaruit continu traditionele Cambodjaanse treurmuziek klinkt. Of ik die processie nog ga bekijken is maar de vraag. Hij trekt hier wel om de hoek voorbij, maar niet alleen verwacht men zeker een miljoen toeschouwers, de optocht begint ook om 06.00 uur in de morgen.
Het internet is momenteel zo traag hier, dat ik dit artikel later afwerk met de hele fotoset erbij.
PS: Ik heb alles rechtsreeks op tv en bij de airco gevolgd. O.a. De vice-premier is bezweken door de hitte en afgevoerd naar het ziekenhuis.
wim creemers
1 februari 2013heel benieuwd naar het vervolg.
xx
w
Ton de Coster
1 februari 2013Wat een herrie en drukte en al die felle kleuren! Een totaal andere wereld! De ogen van de wereld mogen dan wel op Cambodja gericht zijn, die van mij hebben voorlopig nog een heel kleine actieradius. Maar enfin: ik heb je blog toch maar gelezen, dus ik hoor er weer een beetje bij! Hier is het nog donker en het is reuze knus in Huisje Fluitenkruid. En met de ouwe jas gaat het steeds beter…
Gretha Vleesenbeek
1 februari 2013Het was weer een interessant verslag Ron…óp naar het volgende bericht! Zo leer ik het land, de streek, de mensen en hoe men daar leeft al lezend kennen…
Roel
2 februari 2013mooie foto s man, al ben ik geloof blij op dit moment niet in Phnom Penh te zitten. Hoop een en ander je binnenkort beter vergaat wat betreft de papierenwinkel enzo.
GR Roel
Ron van Zeeland
3 februari 2013Papierwinkel en zo is inmiddels in orde 😉