Vandaag met een uitgedunde fractie vergaderd, maar mét enkele gasten om over twee onderwerpen te spreken.

Er waren veel collega’s ziek of vanwege familieverplichtingen niet aanwezig. Wel hadden we een aantal gasten waarmee de fractievergadering goeddeels gevuld was.

Er waren mensen van het Steunpunt Aangepast Sporten die mensen met een beperking (verstandelijk, geestelijk, lichamelijk, ook chronisch zieken) intensief begeleiden naar sportbeoefening. Daarbij steeds uitgaande van de mogelijkheden die de mensen hebben. Een heel inspirerend verhaal hebben we vandaag gehoord. Maar achter elk verhaal dat door buitenstaanders in de fractie wordt verteld zit meestal een vraag omdat er iets niet goed gaat.

Het is mijn beleidsterrein helemaal niet, maar het raakt me toch ook persoonlijk, vandaar dat ik mijn oren goed open heb gezet. Wat één coördinator daar in een paar jaar voor elkaar gebokst heeft vond ik geweldig om te horen. Maar helaas zijn ze afhankelijk van gemeenten die uren inkopen. Dit jaar kunnen ze nog draaien, maar volgend jaar is ongewis. Ooit is dit begonnen als provinciaal steunpunt, maar gemeenten pakken het onvoldoende op.

Saillant detail: tot ver buiten de provinciegrenzen mag het Steunpunt aan gemeente- en provinciebesturen hun succesvolle benadering promoten. En in Brabant wil het maar niet vlotten. We gaan de andere partijen proberen enthousiast te maken.

Een andere gast vertelde over het motorcrossen in de bossen. Daar gaan we wat mee doen. Dat ligt meer op mijn terrein en daarover is in de nabije toekomst dus meer te lezen op dit blog.

Geef een reactie