Hiv-remmers of eten? Hoe een noodgeval dichtbij kwam. (bijgewerkt 30 juli; 08.40 uur)

nieuws (30 juli; 08.40 uur)

Het gaat een beetje beter met S. Hij begint weer wat aan te komen. Onze grootste zorg is nu om hem zo snel mogelijk aan andere hiv-remmers te krijgen. Hiervoor hebben we alle kanalen en contacten aangesproken die mogelijkerwijs ertoe kunnen bijdragen om hem de tweedelijns hiv-remmers te geven.

Zoals gezegd kan Untenu daar niet direct bij helpen omdat wij noodhulp geven en mensen proberen te scholen en zelfredzaam te maken. Het ontbreekt ons ook aan voldoende financiële middelen om iemand levenslang van hiv-remmers te voorzien.

De contacten met AUA, AHF en NAA zijn benaderd mee te denken om tot een oplossing te komen.

Hiv-remmers

NGO had geen geld meer voor vrijwilligersvergoeding > brommer kapot > geen inkomen meer > eten of taxi naar kliniek betalen > eten, dus geen hiv-remmers > ziek > noodhulp. Zie hier in een notendop hoe snel het mis kan gaan onder omstandigheden die we ons hier niet kunnen voorstellen.

Maar nu de menselijke kant, want het raakt meer dan ‘normaal’. Twee jaar geleden maakte ik foto’s van een groepje sterke, hiv-positieve lhbt’s in Cambodja. En eergisteren kreeg ik het bericht dat iemand snel hulp nodig had. Hij had al een tijdje onregelmatig zijn hiv-remmers geslikt en was nu blijkbaar helemaal gestopt.

Enige navraag leerde me dat dat door onwetendheid vaker voorkomt. Het lijkt aanvankelijk onschuldig – “want  ik ben toch gezond nu?”. Maar ja: hiv-remmers werken alleen goed als je ze braaf elke dag en volgens voorschrift slikt.

Even doordenkend was hier meer aan de hand. Het Positive MSM & TG Project van CPN Plus zag de inkomsten uit fondsen dalen en was gestopt met het betalen van vrijwilligers. Die kregen $40,- per maand voor hun werk. In Nederland niks, in Cambodja voldoende om jezelf een maand te voeden.

S. mag in een provisorisch gebouwde half open tent slapen.

Daarnaast was de man waar dit verhaal over gaat brommertaxichauffeur (motodop genoemd daar) en krabbelde zo een klein, maar voldoende inkomen bij elkaar. Nu ook zijn brommer stuk was, bleef er niets over. Wat doe je met een rammelende maag als je ook een taxi moet betalen om je medicijnen in de kliniek op te halen, zo vroeg ik me af. Ik kan me die keuze niet voorstellen, maar ik denk dat op dat moment de maag het hardste roept.

Het gevolg was dus dat ik een e-mail kreeg met een noodoproep waarbij een foto zat van een sterk vermagerde S. Ik herkende hem nauwelijks. Of het Noodfonds nog bestond? Gelukkig wel. In een snelle actie hebben we geld overgemaakt naar Cambodja. Voor het ontstellend lage bedrag van €100,- heeft ons team ter plaatse vandaag voor een maand eten gebracht, S. meegenomen naar de kliniek en de voorgeschreven medicijnen tegen ernstige huiduitslag (als gevolg van het stoppen met hiv-remmers) gekocht én zijn brommer gerepareerd (zodat hij als hij beter wordt weer kan werken). Bleef nog over $8,- die hij als zakgeld krijgt.

Resistent

Volgens de hiv-behandelaar is S. nu resistent voor de eerstelijns middelen die vergoed worden door de Cambodjaanse overheid en heeft hij nu zogenaamde level 2 ARV nodig. Hier is wat verwarring over: volgens één bericht werden die wel vergoed, maar waren ze niet voorradig. Hopelijk lukt het ons via via hem aan die duurdere hiv-remmers te helpen. Daarvoor is ons fonds te beperkt gevuld en ook niet bedoeld. We kunnen niet levenslang iemands medicijnen betalen.

Of we gaan een second opinion betalen of een andere organisatie gaat dat op ons verzoek doen. Die heeft wellicht ook toegang tot die medicijnen.

Ik ben er wel een beetje kapot van moet ik zeggen. Dat heeft ook te maken met de foto’s die ik onder ogen kreeg van S. die zo een contrast waren met de man die ik al zo vaak ontmoet heb. Als we hem niet aan de medicatie krijgen is het enige wat we over een tijdje kunnen doen een uitvaart regelen. Zo hard als het klinkt is het wel. Hopelijk vinden we een oplossing. En dat maakt me vanochtend wel emotioneel merk ik.

Help mee

Als je het werk van Untenu (Nood- en Studiefonds voor LHBT’s met Hiv in Cambodja) wilt ondersteunen dan kan dat door een bedrag over te maken op IBAN-nr. NL62 TRIO 0390 999 229 t.n.v. Stichting Untenu te Rotterdam.

Stichting Untenu is een door de Belastingdienst erkende ANBI. Uw giften zijn hierdoor aftrekbaar. Untenu wordt deze zomer nog een zelfstandige stichting.

aidsARVCambodjaHAARThivlgbtLHBTUntenu