Ger Koopmans (waar ken ik die van)

Aan lieden als Ger Koopmans wens ik nooit veel woorden vuil te maken. Maar toen hij gisteren het nieuws weer eens haalde jeukte het tóch.

Ver roze verleden

De eerste keer dat ik zijn naam hoorde – eind jaren tachtig al – had het wat sensationeels. Er was een Limburgse politicus, een CDA’er nog wel, en die had een relatie met een vriend van een vriend van me. Revolutionair in die tijd, zeker bij de christendemocraten.

Als er iets in de man te prijzen is, dan is het wel dat hij al lange tijd openlijk homo is. Maar daar blijft het wat mij betreft dan ook wel bij,

Ger Koopmans, Henk Bleker & ik

Nee, Henk Bleeker is niet van de roze club, althans niet dat ik weet. Maar Ger Koopmans was het pedante Tweede Kamerlid (“Liegen mag“) dat anderen graag de maat nam. En bovendien fel verdediger van de boerenbelangenbehartiger Henk Bleker. En daar kwamen we elkaar tegen. Althans op papier (letterlijk), want gesproken heeft hij mij nooit.

Het brengt geen prettige herinneringen boven, maar door de tijd zijn de scherpste kantjes er wel van af gesleten. Het was 2011, na een tumultueus jaar waarin het nodige was gebeurd in de SP-fractie in de Brabantse Staten. Het nodige klinkt nog redelijk neutraal, het had er in ieder geval toe geleid dat de fractie praktisch in tweeën was gedeeld.

Het deel waar ik toe behoorde had besloten dat het zich niet nóg een keer door de SP onder druk wenste te laten zetten. Een voor ons principiële stemming over Henk Bleker’s natuurakkoord met de provincies was voor ons de limiet: wij zouden tegenstemmen. De PVV – die vóór was – had er lucht van gekregen en stemde mét ons smaldeel Bleker’s natuurakkoord naar de prullenbak.

Was heftige beslissing om tegen Bleker's natuurakkoord te stemmen, kan consequenties niet overzien, maar sta achter principiële stem.

— Ron van Zeeland (@ronvanzeeland) December 9, 2011

Het leverde behalve een bos bloemen van Vereniging Das & Boom een hoop heibel op en leidde uiteindelijk tot het vertrek van Ellen Pauel en mij uit Provinciale Staten.

En tot hoon van Ger Koopmans. Want hoewel ik natuurlijk wel wist dat met onze tegenstem het natuurakkoord bij de eerste de beste provincie al sneuvelde, was Blekers’ mannetje in de Tweede Kamer not amused.

Parlementaire Enquête

Er zijn verschillende soorten politici. Je hebt schreeuwers en doeners. Sommige doeners schreeuwen ook. Je hebt er die zich vaak neerbuigend over andere politici uitlaten. Niet zelden zijn het ook de populisten die de grootste mond hebben. En ooit komt de dag dat ze zelf onderwerp van een stinkend zaakje worden. Eerder onthulde NRC al dat Koopmans – inmiddels Gedeputeerde in Limburg – in de fout ging met een adviesbedrijf. Hij waste zijn handen nog in onschuld.

Het subkopje Zwak integriteitsbesef was echter bijna dodelijk. Maar gisteren ging hij in het Limburgs Parlement door het stof:

In een poging om de enquête te voorkomen, gingen commissaris van de koning Theo Bovens (CDA) en gedeputeerde Koopmans vrijdagmiddag nog diep door het stof. In hun verklaringen klonken formuleringen als „spijt mij”, „bied excuses aan”, „onjuiste inschatting” en „verkeerde keuzes”.

Bron: NRC 18 december 2020

Berouw komt na de zonde, en bovendien een beetje laat. Want de motie die ee SP indiende om een parlementaire enquête te houden over het handelen van Koopmans werd gesteund van extreem-rechts tot heel links. Een zoekopdracht op twitter leert dat ik niet de enige ben die er geen traan om laat.

CDAGer KoopmansHenk BlekerLimburg