Een paar weken geleden nog een misverstandje, maar vandaag heb ik een bardienst meegedraaid in het Inloopschip, de opvang voor dak- en thuislozen aan de Hinthamerstraat in Den Bosch.
Een rondleiding van ik al gehad, nu zou ik een ochtend-bardienst meedraaien. Eerst heb ik nog een gesprek gehad met Rogier Straten, de coördinator vrijwilligers (en dat is dan weer een betaalde functie).
De bardienst liep ik met twee stagaires van Avans Hogeschool – hopelijk heb ik dat goed onthouden, want alle namen zijn niet blijven hangen vanwege de vele opgedane indrukken. Wel liepen er nog wat oudgedienden rond, inmiddels ook beroepskrachten en liep ik nog een Bosch’ gemeenteraadlid tegen het lijf.
Geen foto’s verder, het voelde niet goed om de gasten op de foto te zetten i.v.m. hun privacy. Ook daar een aantal bekende gezichten van 15 jaar geleden. Dat vond ik wel weer confronterend. Al die tijd geen perspectief gehad op een ander bestaan. Ik heb het idee snel moeten loslaten dat je daar staat om mensen uit de problemen te helpen. Dat gebeurt ook wel op beperkte schaal. Er is medische zorg, bemoeizorg, re-integratie en nog wat zaken. Maar mijn werk bestond uit koffie, thee, soep en fris inschenken; broodjes smeren (ook om mee te nemen) en afwassen.
En af en toe een praatje maken. Maar daarbij is het lastig dat je geen band hebt met de mensen, ik kwam zomaar een ochtend meedraaien. Ook lastig te ervaren dat er een tekort aan vrijwilligers dreigt, en dat terwijl het vrijwilligerswerk óók leuk is om te doen. Dat heeft me wel weer aan het twijfelen gezet, maar ik moet voor mezelf wel scherpe keuzes maken. Het gaat altijd ten koste van het andere werk én mijn energie. En leg dat telkens maar weer uit zonder het erger te maken dan het is.
Vergeleken met vijftien jaar geleden is er in praktische zin heel veel vernaderd, ten goede. De hulp- en dienstverlening is beter en professioneler georganiseerd. Er is meer continuïteit. Gespreide opvang van diverse groepen zoals psychiatrische patënten, drugsverslaafden, jongeren en vrouwen. Terwijl vroeger op de boot bijna alles door elkaar kwam en er ook mensen geweigerd moesten worden wegens beperkte capaciteit.
Nu zijn er genoeg douches, staan de wasmachine en de droger niet meer naast het bed van één van de nachtwakers en er is een ruime bar met een goed uitgeruste keuken. En dat werkt wel zo prettig. Maar het pand kan wel een lik verf gebruiken en de slaapvertrekken zien er beroerd uit.
Wat me opgevallen is: de samenstelling van de gasten is wel wat veranderd. Minder verslaafden dan vroeger (maar die worden nu door Novadic Kentron opgevangen) en minder psychiatrisch patiënten. Wel schokkend om te zien dat er een jonge zwangere vrouw rondiep, dat laat je niet zo snel los. Vrij veel jongeren eigenlijk en heel gemengd qua afkkomst. En relatief weinig vrouwen.
Ik ga er nog eens goed over nadenken. Het is niet verkeerd om naast de politiek nog wat ‘echt’ werk te doen, al ben ik beperkt qua tijd en energie. En om weer eens met je neus op de feiten gedrukt te worden dat je eigenlijk met diezelfde neus toch wel in de boter bent gevallen.
Helm de Laat
1 okt 2008Hoi Ron
kies nou voor de rose beweging! Ik zeg het cru maar deze “doelgroep” heeft echt meer “politieke” aandacht en zelfs beroepskrachten dan “onze” doelgroep. Ook hebben ze een hoog zieligheidsgehalte dat mededogen e.d. oproept.
Mededogen met bozige holebi’s heb ik nog nooit meegemaakt. Bovendien kunnen al die apolitieke nichten jouw expertise wel gebruiken. De nieuwe generatie holebi’s moet weer leren “politiek/strategisch” te denken.
Nu ja. Zoo-iets.
Ron van Zeeland
1 okt 2008Hoi Helm,
Ik voel me vereerd met je opmerking, en toevallig heb ik het er deze week met een vriend/roze SP-er ook over gehad en zijn conclusie was: “Ondanks dat je handen af en toe jeuken om in te grijpen of iets te doen, doe het niet.”
En ik denk dat hij gelijk heeft. Ik heb me jarenlang ingezet voor de roze zaak vanuit de roze beweging. Het wordt nooit meer zoals het toen was en ik loop alleen maar de kans om tegen alles en iedereen op te lopen en zo teleurgesteld te raken.
Het klinkt misschien vreemd, maar sinds ik weer politiek actief ben (en daarbij is het voor mij geen vraag maar eerder een vanzelfsprekendheid dat ik me vanuit die positie ook inzet voor de roze zaak), heb ik op een heel andere manier zaken voor elkaar gekregen en ontwikkelingen in gang kunnen zetten.
Neem dat symposium dat ik namens de SP-fractie georganiseerd heb – wat daar allemaal uit voort kan komen.
Of de ontwikkelingen binnen de SP als het gaat over roze standpunten. Allemaal zaken die ik vanuit de homobeweging niet of anders had kunnen bereiken.
En het is niet dat ik helemaal niets doe natuurlijk. Zoals het roze netwerk binnen mijn partij en ik doe ook af en toe zaken voor het Bossche COC.
Ik spreek nu mensen uit de homobeweging op een ander niveau dan indertijd al besef ik dat deze opmerking arrogant over kan komen.
Daar komt bij dat vrijwilligerswerk bij het Inloopschip ook nodig is en vooral praktisch gericht, maar bovenal in de tijd afgebakend (als ik besluit om het te gaan doen). Hooguit twee ochtenden in de week.
Van een heel andere orde dan een bestuursfunctie. Ik weet uit ervaring dat zoiets veel meer tijd en energie vreet – vergelijkbaar met het Statenlidmaatschap. En die energie heb ik eenvoudigweg niet. En de politiek is ook mijn werk op dit moment. Zo simpel is het ook weer.
Er moet een heel dringend beroep vanuit de homobeweging zelf worden gedaan voor een functie voor een bepaald aantal uren wil ik er eens over gaan denken…
Rogier Straten
2 okt 2008Goedemorgen Ron,
Goed om oud-vrijwilligers weer terug te zien op het Inloopschip. Er is inderdaad veel veranderd op het “schip”.
Vrijwilligerswerk is vooral praktisch gericht waar het gaat om bardiensten draaien. Een bardienst draaien heeft verder ook een gastheerfunctie en de dak- en thuislozen kunnen naast het BBB verhaal, Bed Bad en Brood, hun verhaal kwijt aan de vrijwilligers. De ondersteunende rol van vrijwilligers aan onze bezoekers, de dak- en thuislozen, gaat verder dan alleen praktische hulp. Bezoekers kunnen hun verhaal kwijt aan de vrijwilligers en er ontstaan wederzijdse waardige contacten. Naast bardiensten zetten vrijwilligers zich in voor de zieken in de werkgroep ‘Ziekenboeg’ en zijn er vrijwilligers die zich inzetten in de werkgroep ‘Kerk en Schip’. Vrijwilligers gaan op bezoek wanneer iemand in het ziekenhuis ligt of zetten zich in als chauffeur.
Wij vonden het waardevol Ron dat je een dagdeel hebt meegedraaid op de werkvloer.
De deur staat altijd open voor geinteresseerden.
Vriendelijke groet,
Rogier Straten
Mederwerker Inloopschip
http://www.inloopschip.nl