U weet nog van de TAF & TDF in relatie tot de botten. Maandag zag ik de orthopedisch arts en kreeg ik de uitslag van de DEXA-scan en van de echo en röntgen van de schouder.
Over TAF & TDF in hiv-remmers lees je hier meer.
Botten: wat vooraf ging
Ving ik bij de echo van de arts op dat er niets te zien was (wat niet aan de radiolog is om te zeggen, maar aan de orthopeed), bleek het eergisteren toch anders te liggen.
Korte terugblik: na bijna een jaar bij de fysiotherapeut te lopen zonder verbetering is er een echo en een röntgenfoto gemaakt van schouder en bovenarm, omdat de pijn alleen maar toenam. Zelf was ik bang dat het wellicht necrose zou zijn.
Ook werd een DEXA-scan gemaakt om de botdichtheid te meten (dit n.a.v. het gedoe rond TAF en TDF in hiv-remmers – die mogelijk bijwerkingen op de botten hebben).
Afname botdichtheid
Allereerst de uitslag van de DEXA-scan: die viel niet tegen, zeker na jarenlang medicijnen geslikt te hebben die botproblemen kunnen veroorzaken of doen verergeren, De botdichtheid was weliswaar wat afgenomen, maar er was nog altijd sprake van osteopenie – het voorstadium van osteoporose. De afname van de botdichtheid was wel significant in de ruggenwervels.
Doorgaan met slikken van Calcium-vitamine D-tabletten en veel zuivel drinken. Van plantaardige varianten had hij geen verstand, maar gelukkig wordt calcium toegevoegd aan de levensmiddelen die ik gebruik.
Geen necrose aan schouder
Of althans: op de röntgenfoto niets van necrose te zien. Ook dat is niet vreemd, dat zie je op een röntgenfoto pas in een vergevorderd stadium. Een MRI-scan om dit uit te sluiten wordt enkel gedaan als er sprake is van een klinische opvolging (lees: operatie). En dit is zeker niet aan de orde, dus geen scan. Voor wat de heupen geldt: zolang het gaat zoals nu: alleen naar de orthopeed bij verergering klachten.
Tot zover het goede nieuws.
In tegenstelling tot wat de radioloog zei, was er wel degelijk wat te zien op de echo: tendinitis. Toch blij dat die pijn verklaarbaar is. En dat er gerichte oefeningen kunnen worden gedaan om dit hardnekkige probleem aan te pakken. Dus: hop, weer naar de fysiotherapeut. Maar nu met een gerichte aanpak. De oefeningen die ik tot nu toe heel consequent deed waren wel fijn voor mijn spierballen, maar hielpen geen bal tegen de pijn, want de verkeerde spier/pees aangepakt.
Over die spierballen kom ik nog te spreken in het kader van mijn jurken: ik ben dan wel slanker geworden bij de taille, maar door die oefeningen ben ik plots te breed geworden bij mijn schouders.
Naast oefenen ga ik twee weken ontstekingsremmers slikken en na Cambodja weer op bezoek bij de orthopeed. Dan resteren nog twee mogelijkheden: een injectie of vergruizing van de kalkspatjes.
Maar eerst oefenen, ik ga zorgen dat het daar niet aan zal liggen.
En na Cambodja het laatste stukje: de polsen en handen. Maar voor nu even mooi geweest.
Reageren?