Het werd een hoogst onaangenaam debat, het laatste agendapunt gisteren over de betaalde bijbaan van Gedeputeerde van Heugten.
Waar het mis ging weet ik niet, onze Nico was goed op dreef (genoeg adrenaline na 6 dagen zonder sigaretten), maar een grapje van Birgit Verstappen van de PvdD (“met deze redenering kan de commissaris ook op zoek naar betaalde bijaantjes”) deed een VVD-er ontploffen, de Commissaris van de Koningin vond het wijzer het voorzitterschap tijdelijk over te dragen aan de vice-voorzitter Wim Thuis (CDA) – die even daarvoor al ferm zijn punt had gemaakt naar de SP.
Waarna ik opperde dat we dan ook de vice-vicevoorzitter van Provinciale Staten naar voren konden halen. Maar dat kon uiteraard niet, want dat is Nico Heijmans zelf, die van ons dus.
Gedeputeerde Van Heugten deed zijn best om olie op het vuur te gooien door eerst te stellen: “Ik maak zelf wel uit wat ik doe in mijn vrije tijd!”. En later wekte hij willens en wetens de suggestie dat wij (SP en PvdD) hem voor zakkenvuller versleten. Een term die tot dan niet was gevallen.
Een normale, waardige discussie over het nut van betaalde bijbanen voor gedeputeerden- die (volgens de vorige CvdK) 70 uur per week kwijt zijn met hun goedbetaalde baan – zat er toen niet meer in. Erg jammer.
