Berlijn kent meerdere meren en meertjes waar gezwommen mag worden. Met telkens beter weer dan voorspeld, waagden we het erop. (bijgewerkte, ongekuiste versie, 10 augustus)
Berlijn: naar het Duivelsmeer
Ik had al veel beleefd in Berlijn, maar nooit eerder zwom ik in één van de meren. De Wannsee is het bekendst, maar wij kozen de Teufelssee, het Duivelsmeer. Niet zozeer vanwege de naam, maar het is een kleintje en dus een stuk gemoedelijker. Duitsland staat bekend om zijn Freikörperkultur (FKK), dus we konden uit de kleren in het water.
Het weer was al dagen stukken beter dan de voorspellingen, dus we waagden het erop. Eenmaal bij het bos aangekomen moesten we nog een stukje lopen. En daar lag het lieflijke duivelsmeertje. We zagen echtparen mét en zonder kleren liggen, twee blote heren speelden volleybal, en er waren ook enkele gezinnen.
We zochten een stukje verderop een rustige plek en vlijden ons nakend neder. De zon verdween al snel en donkere wolken pakten zich samen. Manlief trok toch maar wat kleren aan.
Een dame van pakweg 70 lentes kwam met de fiets in de hand aangelopen. Ze kleedde zich uit en liep zowat gelijk met mij op naar het water. Wat zag ze er nog goed uit. Zonder te staren herkende ik direct iets dat ik in mijn familie eerder zag: ze had een borstreconstructie gehad.
Met onze voeten in het water slaakte ik een Duits kreetje:
Kaltes Wasser!
De dame lachte beminnelijk en zei: “Im Gegenteil, es ist herrlich warm, mindestens 20 Grad.” Ik was duidelijk niks gewend. Na enig getreuzel ging ook ik volledig nat en genoot van het heerlijke koele water rond mijn blote billen.
Na 1o minuten gezwommen te hebben begon het te regenen. We pakten onze spullen in en schuilden met anderen onder de bomen.
Een paar meter verderop ontdeed een knappe jongeman zichzelf én een man in rolstoel van hun kleren. De man in de rolstoel had ontzettend dunne benen. Geen van de schuilende mensen wilde al te nadrukkelijk staren maar er viel niet weg te kijken van zijn fors geschapen geslacht dat nog eens extra groot afstak bij de dunne benen. De begeleider was inmiddels volledig ontkleed en ik was de enige niet die dit niet helemaal onberoerd liet. Of het de prachtige billen van de begeleider waren of de extase van het ontkleden weet ik niet, maar de jongen in de rolstoel kreeg onder het toeziend oog van het schuilende groepje een stevige erectie.
De begeleider ging onverstoorbaar verder en deed een zwemband om de nek van de jongen, trok de rolstoel de flauwe oever af het water in en tilde hem eruit. Terwijl de regendruppels in het Duivelsmeer plengden zwom de begeleider een stukje en dobberde de man uit de rolstoel luidruchtig genietend in het water.
En de schuilers genoten mee.
Meer ZKV’s vind je hier op dit blog.
BerlijnBerlinDuitslandFKKnaaktnaturismeTeufelsseeWannseezwemmen
Ton de Coster
8 augustus 2021Een gemoedelijk verhaaltje, afgezien van het schoonheidsfoutje “vleiden” (moet: “vlijden” zijn*).
Wat mij lichtelijk verbaast is de zinsnede “het koele water rond mijn naakte lichaam”. Dat heb je toch ook als je met een zwembroek zwemt?
Moet ik concluderen dat je eigenlijk bedoelt: “het koele water rond mijn naakte piemel” of een term van gelijke strekking? Zo ja: kom ervoor uit, FKK’er! Zo bleu ben je anders ook niet!
*) Tip: denk aan languit gaan liggen bij die ‘lange ij”.
Ron van Zeeland
8 augustus 2021Je hebt volkomen gelijk. Ik heb er blote billen van gemaakt. En vlijden.