Slavernijmonument in Stadsarchief

Het Stadsarchief Rotterdam krijgt – op verzoek – een foto van me die ik maakte van het Slavernijmonument op de Lloydpier.

Slavernijmonument

De afgelopen week kreeg ik drie verzoeken foto’s van me te publiceren. Er gaan weken voorbij dat er geen verzoek binnenkomt. Kort gezegd hanteer ik twee regels: non-profitorganisaties betalen niets, mits toestemming en met bronvermelding. Voor commerciële uitingen geldt een commercieel tarief.

Het eerste verzoek kwam afgelopen week van het Stadsarchief Rotterdam, en het betrof een foto uit deze serie van het Slavernijmonument in Rotterdam. Omdat het Stadsarchief de foto graag in haar collectie wilde, is in overleg besloten de foto te schenken en het auteursrecht aan het Stadsarchief over te laten gaan na mijn overlijden. Zo hoeft men niet steeds toestemming te vragen en behoud ik het auteursrecht. Ik vind het een hele eer. Bovendien mag ik bij de presentatie zijn van het Jaarboekje, waar de foto wordt opgenomen.

Soerabaja

Een tweede verzoek kwam van One World Magazine, zie hier. Men heeft de burgemeester van Soerabaja geïnterviewd en was op zoek naar een foto. Deze is het geworden:

Cement

Het is altijd lastig te beoordelen of een organisatie wel of geen budget heeft. Afgaande op de webstek, maak ik de afweging een foto wel of niet gratis ter beschikking te stellen. Soms hebben organisaties zonder winstoogmerk wel budget voor fotorechten. Zo kwam er ook een verzoek binnen van Cement, het blad gericht op de bouw en de betonindustrie. Gezien hun algemene voorwaarden betaalt men wél voor auteursrechten, hetgeen in hun verzoek anders werd gemeld: er is geen budget. Zo werkt het niet.