Roze Zaterdag Den Haag

Als je de vlaggen ziet, zou het zo Roze Zaterdag Den Bosch kunnen zijn, maar het was in Den Haag. Zonder optocht, toch geslaagd wat mij betreft.

Ik was een beetje vooringenomen toen we naar Den Haag gingen. Geen parade, wél Willeke (weer Willeke). Maar ook zonder parade was het een leuke Roze Zaterdag in Den Haag. En Willeke Alberti heeft het nog altijd. Dit keer geen optredens met geluidsbanden. Een vol plein genoot van Willeke Alberti met haar zeskoppige band en achtergrondzangeressen. Het is natuurlijk allemaal nichtensentiment, maar waar zouden we zijn zonder een nichtenmoeder?

Geen jonge pot of flikker (die heten tegenwoordig anders, maar toch) die nog weet wie Willeke is, maar je moet alle generaties bedienen. Eén van de hoofdsponsoren was Hivos die hiermee aandacht vroeg voor holebi’s uit andere culturen. Dat had de organisatie zich ook goed in de oren geknoopt, want diverse optredens stonden in dat teken. Foto boven: wethouder Frits Huffnagel knuffelt de homomoeder.

Op het Lange Voorhout was een gezellige informatiemarkt en op de uitlopers daarvan waren veel exotische en Hollandse eettentjes die voor de inwendige mens zorgden. Ook exotisch: Embrace Pink uit TIlburg stond met een kraam (foto onder). Verder zag ik nog een kraam van Outway, de Eindhovense holebi-jongerenorganisatie (waarvan ik nu op hun pagina zie dat onze wethouder Hans-Martin Don een vrijwilligerspenning heeft uitgereikt aan één van hun vrijwilligers). Voeg die Noord-Brabantse vlag erbij en we waren weer goed zichtbaar.

Op de foto’s hieronder de interculturele bijdrage. Chinese dans en reggae op het Melting Potpaviljoen en een pottendrumband met Caraïbische danseressen.

Dan hadden we nog die andere diva, voor de gelegenheid ook blond. Met een lofdicht aangekondigd door blonde Dolly Bellefleur (wiens optreden we net gemist hadden). Ik heb het over Ellen ten Damme die een Blondie-concert gaf en wel raad wist met het homo- en lesbopubliek. Ik zal het hier netjes houden, maar Ellen kan er wat van, goed optreden.

Daarna dachten we met een half uurtje weer in Rotterdam te zijn. Dat liep even anders, dat kun je hier lezen. Het had ook wel wat, met zijn allen op de grens van Rijswijk en Delft aan de kant van de weg, wachtend op de bussen die ons verder zouden brengen. Een deel van de passagiers was al naar Delft gelopen.