Asfaltfabriek bij woonwijk

Niet in de schaduw van het provinciehuis, maar deze foto is vanwege het weer gisteren (en omdat ik met een provincieregenhoes naar huis fietste). Maar wel in Strijp (Eindhoven), daar ondervindt men veel stankhinder en de provincie speelt hierin een rol.

Asfaltfabriek

Gisteren een gesprek met de ambtenaar van milieuzaken van de provincie gevoerd n.a.v. enkele vragen die ik had gesteld. En dat weer omdat ik binnenkort op bezoek ga in de woonwijk die zoveel last ondervindt vand e asfaltfabriek bij hun om de hoek. Ik trof een ambtenaar aan die graag zijn verhaal deed. Over de (on)mogelijkheden van de provincie en over stroperige besluitvorming.

Ik zal proberen het kort te houden, maar dat wordt lastig. Het  begin van de ellende is dat de gemeente Eindhoven de vestiging van een categorie IV (of V)-bedrijf goedkeurde aan de rand van een woonwijk. Hiermee werd het de provincie onmogelijk een milieuvergunning te weigeren aan KWS, indien het bedrijf aan de wettelijke eisen zou voldoen.

En dat deed KWS. Maar wettelijke eisen zeggen niets over ervaren stankoverlast. Computermodellen en geurmonsters (lastig meetbaar) vertellen dat alles binnen de normen valt, maar als je jaar in jaar uit in de stank woont komt het je strot uit (zie hier voor de bewonersorganisatie).

Nu kun je als ambtenaar je houden aan de regels en klagende bewoners melden dat alles volgens de regels is verlopen en je vervolgens weer achter je dossiers verschuilen. Nu troffen de bewoners een betrokken provincieambtenaar die naar een oplsosing zocht en een (zij het tijdelijke) had gevonden: de schoorsteen kon verhoogd worden waardoor de rook in een hogere luchtlaag verder verspreid werd en minder overlast zou veroorzaken.

KWS

Drie jaar geleden is besloten om i.s.m. het bedrijf (KWS) en de gemeente Eindhoven om een hogere schoorsteen te plaatsen, betaald door drie partijen. En dat is netjes van KWS, want het voldoet aan alle eisen die de wet stelt. In principe had die schoorsteen er al kunnen staan en daarmee veel ergernis en escalatie kunnen voorkomen. Maar, dan komt de bureaucratie om de hoek kijken.

Blijkbaar is er drie jaar voor nodig om een besluit uit te voeren. Zaken moeten door veel mensen op het provinciehuis geaccordeerd worden. En als er dan iets gewijzigd wordt, moet alles weer langs de hele rits mensen. En dat is frustrerend. En als na een paar jaar dan blijkt dat het streefjaar niet gehaald wordt omdat de ‘operatie schoorsteen’ alleen tijdens de winterstop kan worden uitgevoerd (en die begint komende winter pas in januari) moet het hele proces opnieuw omdat het besluit vermeldde dat de schoorsteen er in 2009 moest staan.

Er waren nog meer frustraties, die bewaar ik voor later. Maar ik vind het niet netjes om je verantwoordelijkheid als bestuurder op een beleidsambtenaar af te wentelen. Voorlopig komt de hogere schoorsteen er, zoveel is zeker. Maar feitelijk hoort zo’n fabriek niet op die plek. En verplaatsing kost meer tijd en meer geld.

Saillant detail: KWS maakt in Eindhoven asfalt voor de verbreding van de A2 rond ‘s-Hertogenbosch. Heijmans maakt in Den Bosch asfalt voor de randweg Eindhoven. Dagelijks kruist een karavaan met vrachtwagens vol asfalt elkaar op de A2. Hoezo waanzin?

Er staat al een afspraak om poolshoogte te nemen in Strijp. Op 10 september meer hierover.