Op straat mensen werven voor de eetgroep voor mensen met hiv, het kan gewoon. Als je maar iets met een aids-lintje draagt.
Meer Zeer Korte Verhalen (ZKV’s) lees je hier.
Te voet vertrek ik naar de fysiotherapeut. De handdoeken in zo’n artistiek zwart-wit vormgegeven katoenen tas van het Aids Fonds, met een wit aids-lintje erop. Je moet het wel weten om het te herkennen als zodanig.
Ik passeer de personeelsuitgang van Old Dutch waar twee mensen staan te roken. Eenmaal de hoek om hoor ik een mannenstem gehaast zeggen:
Ik dacht ken ik die nou, en toen zag ik die tas met dat aids-lintje en wist het zeker.
Ik was net iets te snel verheugd dat ik meteen op zijn naam kwam, maar had uiteindelijk alleen de laatste lettergreep goed. Enfin, het klonk áls.
“Zijn er nog activiteiten?”, vroeg hij vrij neutraal. Gelukkig kon ik hem attenderen op de twee-wekelijkse eetgroep én meteen het app-nummer doorgeven.
Op straat mensen werven voor de eetgroep voor mensen met hiv, het kan gewoon. Als je maar iets met een aids-lintje draagt.
Elke 1e en 3e vrijdag van de maand een diner voor mensen met hiv à €10,- bij COC Rotterdam. Voor v/m/x hetero en LHBTQIA+ en allerlei culturen. Opgeven bij MARA, klik hier.
aidsAids FondsCOChiv
Reageren?