Bewondering en verbijstering vechten om voorrang. Vandaag naar Boxmeer getogen waar ik door Huub Thoonen van de Vogelwerkgroep Boxmeer en Jan Leijsen, gastheer van de verjaagde steenuil, ben bijgepraat over hoe gemeenten omgaan met de Flora- & Faunawet. Bewondering voor het doorzettingsvermogen en het enthousiasme enverbijstering over het gebrek aan visie en beleid bij gemeenten.
Huub Thoonen controleert hierboven op de foto een steenuilenkast. Hij ontwikkelt en bouwt zelf kasten voor diverse roofvogels. Hij heeft al diverse snufjes ontworpen die kauwtjes moeten ontmoedigen de kast leeg te roven; een nooduitgang als vluchtweg voor marters; een steenuilenkast om aan dakpannen te hangen. Hij beheert samen met 5 vrijwilligers van de Vogelwerkgroep ruim 200 nestkasten.
Steeds meer natuurlijke leefgebieden van roofvogels verdwijnen. Het oude, kleinschalige Brabantse platteland verdwijnt stukje bij beetje. Oude boerenschuren gaan tegen de vlakte of vlieggaten worden bij renovaties dichtgemetseld (ideaal voor kerkuilen). Ook veel afwisselende graslandjes, houtwallen en hoogstamboomgaarden verdwijnen. De aanleiding voor het bezoek was een groot feest ineen tent op een sportterrein op tweehonderd meter van een bewoonde nestkast. Een bezwaar tegen de ontheffing van het ministerie van LNV mocht niet baten en de gemeente Sint Antheunis werkte niet mee aan verplaatsing van het evenement. Broedende steenuil verstoord en nestkast verlaten.
Maar ook buurgemeente Boxmeer kan er wat van. Op een verbindingsweg tussen twee kernen in Boxmeer stonden aan beide zijden gigantische beuken. Er moest een fietsstrook komen en plots bleken de bomen (die in de weg stonden) last van zwam te hebben. Nog net op tijd werd bezwaar gemaakt waardoor 5 bomen gespaard bleven. Die beuken met hun knoesten en holten boden diverse roofvogels ddn natuurlijke nestgelegenheid. Nu zijn er in de buurt ter compensatie 5 nestkasten geplaatst, maar de plataantjes die geplant zijn, vervangen natuurlijk nooit de metersdikke beuken.
Op naar de volgende stek, alwaar het Brabants Landschap gemeend heeft een enkele jaren geleden aangeplantte Ecologische Verbindingszone (EVZ) van 6 meter breed bijna helemaal met de grond gelijk te maken. De EVZ moest de das een corridor geven tussen twee bosjes. Hieronder de schamele boompjes die overbleven.
Volgens Huub Thoonen is een bestrijdingsmiddel gebruikt om de omgezaagde bomen te behandelen (met welk doel?).
Hieronder het bos waar de EVZ naar toe leidde.
In de nabijheid van deze EVZ is een landgoed gepland. Dat is het nieuwste VVD-speeltje in Noord-Brabant om nieuwe natuur de betalen door dure huizen in een landschappelijke setting te bouwen. Het is het paard achter de wagen spannen. Eén van de beoogde percelen is nu een akker, ooit gescheiden door een stevige houtwal. Jaar na jaar verdwenen er meer struiken, zonder dat de gemeente ingreep. Nog even en de boer beschikt over één grote akker, dat oogst veel makkelijker dan steeds maar rond die bossen te manouvreren… Beter zou men het bestaande koesteren.
En zo ging het vandaag maar door, van de ene plek naar de andere waar weer bomen verdwenen zijn, of boerenschuren. En tegen de verdrukking in gaat de Vogelwerkgroep door met het plaatsen van nestkasten in een poging de afname van de vogelstand een halt toe te roepen.
BoxmeerkerkuilSint Antheunissteenuiltorenvalkvogelwerkgroep
Reageren?