Na een kleine week aan zee, morgen twee dagen Siem Reap met de lhbt-sectie van de Cambodjaanse Hiv-Vereniging voor wat workshops. Eerst: Boeddha-dag in Phnom Penh.
In Sihanoukville
Over Sihanoukville valt niet zo heel veel meer te vertellen dan dat het verwegstrand van Otress nog steeds een paradijsje is. De laatste dag kwamen er wat alternatieve types (ik bedoel er verder helemaal niks mee) voorbij met wat foldertjes: er was in Otress (een buurtschap bij Sihanoukville) een nachtmarkt met optredens.
Na een tocht langs velden met buffels, koeien, honden kippen, hier en daar een huisje, een keer teruggereden en bij toeval een goede afslag genomen te hebben belandden we bij een soort van vakantieparkje voor de oude en de neo-hippie. En die organiseerden de nachtmarkt. Het had er alle schijn van dat ze hun gemeenschap financieel op de been hielden met de verkoop van eten, drank… en spacecake. BYO forbidden stond er bij de ingang, heel on-Cambodjaans. Geen Bring Your Own-voedsel of drank.
Ik had het er snel gezien daar.
Boeddha in Phnom Penh
Terug in Phnom Penh in weer zo’n ouwe knar van een bus waar sommige onderdelen met stroomkabels bij elkaar gehouden werden. Zo’n bus waar je achterbuurman niet schroomt om een ferme wind te produceren die de toch al niet zo frisse atmosfeer in de bus niet bepaald ten goede kwam.
Zondag was het Boeddha-dag of Boeddhistische dag (zoals eerder vermeld valt dit elke week op een andere dag in de week). Met een stel Cambodjaanse vrienden (allen homosensueel) zijn we naar de kade gegaan, alwaar twee van de heren even wilden bidden.

Aan de kade vlakbij het Koninklijk Paleis is een klein tempeltje waar het op zo’n dag een mierennest is van er zich in- en na het offeren en bidden zich er ook weer uitwurmen van mensen. Dat er door de geofferde brandende kaarsen nog geen haar in de hens is gevlogen mag een wonder heten. Het kan natuurlijk ook aan Boeddha liggen.
Terwijl die massa zich door dat kleine gebouwtje wringt speelt buiten een aantal mannen traditionele muziek. Een fragment:
Op de vraag of de jongens geen bloemen, wierook of iets anders moesten offeren binnen, was het simpele antwoord: “Nee, bidden kan ook buiten en zonder offers. Het gaat om wat je vanbinnen voelt.” Zo is het maar net, en nog praktisch bovendien. Het spaart geld uit, je goede schoenen worden niet ‘per ongeluk’ meegnomen, en je haar blijft in de plooi. Af en toe zijn het net Brabantse katholieken.
Morgen naar Siem Reap

En terwijl hier langs de kade vlaggen van heel veel naties wapperen, is Nederland even het centrum van de wereld. Ik vraag me af of sommige Cambodjanen zich niet afvragen waarom Hun Sen niet ook naar Den Haag is afgereisd. Met een enkeltje Strafhof. Dat wel natuurlijk.
Dit is de laatste keer dat ik foto’s zo kan presenteren (tenzij ik een code weet te kraken). Maar Flickr heeft besloten voortaan het delen via WordPress onmogelijk te maken. Deze website wordt met WordPress gemaakt. Ik kan nog wel op zichzelf staande foto’s vanuit Flickr publiceren. Het is alleen wat extra werk.
Morgen naar Siem Reap, overmorgen verslag met vast weer spanende foto’s.
BoeddhaBoeddhismeCambodjaKampong SaomKhmerOtressPhnom PenhSihanoukville
Ton de Coster
24 maart 2014Een leerzaam verslag, dat me af en toe deed glimlachen. Beter dan een windje laten, nietwaar?
Vanmorgen hoorde ik Obama «Dank u wel» zeggen, in het Rijksmuseum, voor de Nachtwacht – weer heel iets anders dan een nachtmarkt. Zo beleven we allebei van alles!