Naar Woensel in Eindhoven voor een goed gesprek over cultuur. Lokatie: Carte Blanche, theater door en voor mensen met een verstandelijke beperking en nog veel meer.
Carte Blanche in Eindhove
Verstandelijke beperking
TVZ11, een televisieprogramma voor mensen met een verstandelijke beperking, vroeg de partijen die meedoen aan de verkiezingen voor Provinciale Staten een aangepast programma te schrijven. Aan mij de eer.
Kort fractieoverleg
Vandaag met een uitgedunde fractie vergaderd, maar mét enkele gasten om over twee onderwerpen te spreken.
Met ZLTO op de zorgboerderij
We hadden al heel lang geleden afgesproken eens met elkaar om tafel te gaan zitten: enkele mensen van de Zuidelijke Land- en Tuinbouw Organisatie (ZLTO) en de SP-fractie. Bij de laatste megastallenavond in Boxmeer beloofde ik het te regelen. En vandaag waren Veerle en ik dan te gast bij zorgboerderij De Woudse Hoeve in Schijndel. Hoog tijd om eens mét elkaar te spreken.
Zorgboerderij De Woudse Hoeve was vroeger een gangbaar (niet-biologisch) gemengd bedrijf. In de voormalige varkensstal is nu een modern kleinschalig zorgcentrum gebouwd. Momenteel wonen en werken zo’n 8 mensen met een niet-aangeboren hersenafwijking op de boerdeerij, die bovendien ook nog eens van gangbare naar biologische landbouw aan het overstappen is.
Veel geleerd weer, over hoe regels vrijwel meteen door de praktijk met vaak nieuwe initiatieven wordt ingehaald. Daardoor moeten mensen erg veel geduld hebben voordat men vooruit kan met plannen. In dit geval heeft de familie Smulders 6 jaar moeten wachten op een vergunning om het aantal cliënten uit te mogen breiden.
V.l.n.r.: Bea en Geert Smulders (zorgboeren), Marianne van der Heijden (specialist landbouw & zorg / educatie ZLTO).
Harm Litjens (coördinator reconstructie / specialist milieu ZLTO) en Peter Brouwers (bestuurslid ZLTO).
Niet al het vee wordt voor de productie gehouden…
Cliënten verbouwen de voromalige stal tot woonverblijven.
Rechts: Veerle Sleegers.
De stieren in hun speciale stal. Door het bewegen van de dieren schuift de mest en het stro langzaamaan verder naar voren in de goot. Op de foto helemaal bovenaan is te zien hoe automatisch vers stro gestroiid wordt.
Eén van de cliënten maakt rekken voor een boomkweker in de buurt.
Naast het interessante verhaal van de familie Smulders ging deze afspraak natuurlijk om meer dan dat. Op dit blog is regelmatig te lezen hoe de SP denkt over de landbouwpolitiek van onze provincie, en van de coaltie van CDA, VVD en PvdA in het bijzonder. Niet zelden wordt gerept over de innige banden tussen ZLTO en CDA. Die zijn er waarschijnlijk ook, maar het ontslaat ons niet van de plicht om onze ogen en oren open te zetten en naar hun verhaal te luisteren.
In die zin was deze ochtend meer dan de moeite waard. Ook al verschillen we soms van mening, we waren het er allemaal over eens dat we in gesprek moeten blijven. Daar waar we elkaar kunnen ondersteunen zullen we dat doen. Voortaan wachten we geen anderhalf jaar meer, maar gaan we wat regelmatiger met elkaar om de tafel. En soms op lokatie. Ik heb mijn wensen al kenbaar gemaakt. Een volgende keer wil ik naar een varkensbedrijf dat naast de gangbare stallen ook comfortstallen voor vakens heeft. Ik wil de verschillen eens goed bekijken.
En eindelijk heb ik ook het provinciehuis van de ándere kant gefotografeerd. Het provinciehuis met een maïsveld op de voorgrond, gezien vanaf de weg van Schijndel naar Den Bosch.
Beperking?
Vier jaar geleden organiseerde COC ‘s-Hertogenbosch voor het eerst een soosmiddag voor holebi’s met een verstandelijke beperking, café OokZo! Elk jaar wordt de verjaardag gevierd. En vanaf het eerste jubileum werkten de Zusjes Bijoux mee ter verhoging van de feestvreugde. Dit jaar mocht ik die klus in mijn eentje klaren.
Vanaf het begin was het een succes. De gasten van café OokZo! worden door een grote groep COC-vrijwilligers begeleid om iedereen de aandacht te geven die hij of zij verdient. Ik kom niet elke maand, maar áls ik er ben word ik steeds weer geraakt door de bezoekers. En door de toewijding van de vrijwilligers.
De eerste keer was het even afwachten hoe iedereen zou reageren op de verschijning van een struise travestie-dame. Voor deze feestelijke gelegenheden dossen we ons natuurlijk extra uit (of is het ‘doffen op’?). Maar de reacties waren gelukkig positief. De enige keer dat er minder op gereageerd werd, was toen één van de vrijwillige begeleiders met ons meedeed. Dat werd niet echt gepikt.
Maar het is zo leuk en dankbaar om te doen. Wel hard werken hoor, het is nu zondagochtend en ik ben nog steeds niet helemaal bijgekomen. Mijn werk begon met het aansnijden van de taart. Ik heb de hapjes rondgebracht, links en rechts een praatje gemaakt en tot slot een kort optreden verzorgd. Dat was wel stevig aanpoten omdat de Knillispoort met een geluidsbegrenzer werkt én omdat ik het dit jaar noodgedwongen in mijn eentje moest doen. En dat zorgt altijd voor extra zweet. Maar het was het weer dubbel en dwars waard.
Jongens en meiden (en vrijwilligers): van harte proficiat met jullie vierde verjaardag!
Laatste reacties