schrijft over politiek, lhbti, hiv, Cambodja en meer
Het was al weer de derde AIDS Candlelight Memorial die Untenu samen met andere organiseerde, en de tweede op rij in Rotterdam. En hoewel ik dit nu twee dagen later brak zit te typen, was het alle vermoeidheid nadien meer dan waard. Maar goed, ook dat hoort (voor mij i.i.g.) bij het leven met hiv.
De laatste week in Bangkok was ik al hangerig, koortsig, maar paracetamol hield me op de been. De eerste week in Rotterdam kreeg manlief de griep. De griepepidemie hadden we in Azië dus niet overbrugd. Toen hij eenmaal beter was brak het bij mij door. Niks bijzonders allemaal, half Nederland lag immers op apengapen. Maar ondertussen schreef ik al zes weken niets op dit blog. Sinds dt weekeinde voel ik me beter en heb het werk voor Untenu weer opgepakt. Eindelijk!
Op de terugweg naar Nederland zijn we in Pattaya beland. En in Pattaya sprak ik Cambodjaanse barjongens. Waren het toekomstige hulpvragers voor Untenu? Ik voel een plannetje opkomen.
Ik heb liever een andere stand dan de wachtstand. Maar soms ben je overgeleverd aan de grillen van anderen. Dus werk ik gestaag door aan verslagen en presentaties en richt ik me op andere zaken.
Evenals een jaar geleden lieten de heren van Bandanh Chaktomok er geen gras over groeien en de eerste dag nadat ik mijn tijdelijk stek betrokken had waren Bunthorn en Madame Mom al in Phnom Penh en hadden we ons eerste overleg. Maar eerst: pech onderweg op mijn eerste werkdag.
Ik hoop dat ik u niet al te zeer vermoei met triest nieuws op deze tweede kerstdag, maar het is de realiteit zoals zich die tijdens mijn ontbijt aan me opdrong. Mensen gaan ook dood en worden ziek tijdens onze feestdagen. Zo kregen we gisteren het verzoek binnen een uitvaart te betalen van een 35-jarige man uit Prey Veng en is er een hulpverzoek onderweg uit Phnom Penh.
Wereld Aids Dag zit er weer op, en met zijn allen hebben we weer een puik programma neergezet. Een week vol activiteiten die hiv en aids in de schijnwerper zette. Om het stigma te bestrijden en om voorlichting te geven. Te ontmoeten, discussiëren en ten slotte: samen te huilen.
Op 24 november aanstaande is de aftrap van de activiteiten rond Wereld Aids Dag Rotterdam. Inmiddels uitgegroeid tot een week vol activiteiten, waaraan ook Stichting Untenu haar steentje bijdraagt.
We waren weer eens in ons geliefde Berlijn, alwaar we een Duitse orkaan over ons heen kregen, en waar ik door alle regen tijd had om zaken af te handelen die in Rotterdam bleven liggen: project bekijken i.h.k.v. AIDS2018 (wereldconferentie iN Amsterdam) én… voorbereidingen voor gesprekken met kandidaat-bestuursleden voor Untenu.
Rotterdam Pride staat weer voor de deur, en net als vorig jaar is Stichting untenu ook nu weer van de partij. Dit keer met als motto: Knippen voor Cambodja.
Rotterdam & Phnom Penh
Voorzitter Stichting Untenu
Schrijft over:
LHBTI, hiv, Cambodja, politiek
