Sommige dingen die je aanpakt lijken aanvankelijk klein, maar groeien dan onverwacht uit tot iets groters. Zo ook bij de vragen die ik maandag vanaf mijn vakantieadres stelde aan het college van Gedeputeerde Staten (GS) over de bedreiging van het leefmilieu van de steenuiltjes in Den Dungen.
Het begon met een klein artikeltje in alle edities van het Brabants Dagblad. Dat is meer dan je soms mag hopen bij dit soort acties. Hierop was de interesse van Omroep Brabant gewekt, die een interview afnam en een stukje op de webstek zette. Dat trok weer de aandacht van een mijnheer van de Vogelwerkgroep Boxmeer.
Want steenuiltjes worden op meer plaatsen weggepest. De gemeente Sint Anthonis had toestemming verleend om een groot volleybaltoernooi met feesten te organiseren in het fourageergebied van een koppel steenuilen wat op een paar honder meter van het feestgedruis nestelde. Ook in de buurt: een nestkast met broedende torenvalken. De mijnheer had hemel en aarde bewogen, maar niets had geholpen. Of ik hem kon steunen, want als het om de bescherming van bedreigde vogels ging, mocht blijkbaar alles.
En zo belde ik de hele ochtend met de gemeente, de Vogelbescherming, de provincie, de Vogelwacht en Stefan Halewijn uit Den Dungen. Om uiteindelijk te horen dat de provincie hier niets mee kon. Het ministerie van LNV had een ontheffing verleend om het feest door te laten gaan. Die ontheffing rammelde juridisch aan alle kanten volgens de Vogelbescherming. Daar was vanwege de vrijdag en het prachtige weer niemand meer te vinden die me te woord kon staan.
Uiteindelijk heb ik beloofd over enkele weken naar Boxmeer te gaan om het verhaal te horen van de mijnheer van de Vogelwacht Boxmeer. Want hij had nog veel meer schrijnends te vertellen. Wordt dus vervolgd.
Laatste reacties