schrijft over politiek, lhbti, hiv, Cambodja en meer
Als je denkt dat het niet erger kan, dan ken je Cambodja niet. Na een jaar lang voorarrest in de ergste gevangenis van het land is de Australiër James Ricketson veroordeeld wegens ‘spionage’. Ik schrijf ‘spionage’ tussen aanhalingstekens, want als hij heeft gespioneerd, heb ik dat ook op mijn geweten.
Op de terugweg naar Nederland zijn we in Pattaya beland. En in Pattaya sprak ik Cambodjaanse barjongens. Waren het toekomstige hulpvragers voor Untenu? Ik voel een plannetje opkomen.
Een beetje van de landstaal begrijpen maakt een verblijf in verre oorden bijzonder. Je komt nét iets dichter bij de mensen. Maar het Khmer kent nog zoveel geheimen voor me. En ook de Cambodjanen zelf laten graag horen een mondje over de grens te spreken. Dat zorgt dan voor een gesprek in twee talen.
Evenals een jaar geleden lieten de heren van Bandanh Chaktomok er geen gras over groeien en de eerste dag nadat ik mijn tijdelijk stek betrokken had waren Bunthorn en Madame Mom al in Phnom Penh en hadden we ons eerste overleg. Maar eerst: pech onderweg op mijn eerste werkdag.
Daar had ik me gisteren toch wel deerlijk vergist… ik schreef over de tussenpersoon die nogal handtastelijk was (tevens tamelijk aantrekkelijke jongeman) waarvan ik even dacht hij óók zo was.
Alle seinen staan op groen – of moet ik zeggen roze – voor een mooie Roze Zaterdag Den Bosch. Eigenlijk Oss én Den Bosch, want de twee regenboogsteden trekken steeds vaker samen op, maar wij van Untenu focussen ons op 24 juni, Den Bosch.
Nu de schrijversblokkade is geslecht, kan ik jullie bijpraten over wat er de komende tijd allemaal te doen is rond Untenu. Zo organiseren we op 21 mei AIDS Candlelight Memorial in Rotterdam en hebben we leuke plannen voor Roze Zaterdag (24 juni) in ‘s-Hertogenbosch. En passent zorgen we ervoor dat Cambodja onder de aandacht komt.
Cambodja verandert zo razendsnel, het aantal nieuwe gebouwen na 9 maanden afwezigheid is niet te tellen. Het verkeer raakt alleen maar meer verstopt met dikke wagens. Maar kinderarbeid en de bedelaars zijn er nog steeds.
Maandag vlieg ik voor de winter uit naar warmer oorden. Via Taipei reis ik dit keer naar Cambodja. Mijn doelen dit keer: banden aanhalen met partnerorganisaties van Untenu, verslag leggen van hulpverzoeken en mijn Khmer ophalen.
Half januari vertrek ik weer naar Azië – via Taipei naar Phnom Penh. Ondertussen leer ik steeds meer Cambodjanen kennen in Nederland en was er de eerste bijeenkomst van Chinese lhbti’s in Rotterdam. Af en toe voelt het alsof ik al daar ben.
Schrijft over LHBT/hiv/Cambodja/poes Lola en andere zaken.
