schrijft over politiek, lhbti, hiv, Cambodja en meer
Vanmorgen werd ik wakker na een onrustige nacht – kan aan First they killed my father liggen – met berichten dat de laatste jongen die we (Untenu/Bandanh Chaktomok) noodhulp hadden verleend, alsnog is overleden. En dat op de laatste dag van Pchum Ben, de dagen in het Boeddhistische jaar waar de doden vereerd worden.
Rotterdam Pride staat weer voor de deur, en net als vorig jaar is Stichting untenu ook nu weer van de partij. Dit keer met als motto: Knippen voor Cambodja.
Artikel over hiv in de MSM & TG gemeenschap in Cambodja in de Pride-editie van ‘Q’, LGBTQ-magazine uit Cambodja (engels/khmer-talig).
Ik noem hem hier Sovann, een kennis van me in Phnom Penh. Homo. In paniek want hij bleek recentelijk hiv-positief getest. De aanleiding voor de test bleek een andere dan hij aanvankelijk meldde. Er was eenmeisje in het spel.
Nu ik na een paar intensieve weken met als hoogtepunt Roze Zaterdag in Den Bosch weer langzaam boven Jan kom, is er weer ruimte voor een stukje. Buiten de tent van Untenu heb ik niets meegekregen van de dag, het was gewoon te druk.
Op zondag 21 wordt wereldwijd stilgestaan bij de mensen die zijn overleden aan de gevolgen van aids. Ook in Rotterdam doen we dat op die dag. Untenu en Mara organiseren samen AIDS Candlelight Memorial Rotterdam. (meer…)
Het thema van de week was natuurlijk #allemannenhandinhand. Zelfs de doorgaans homofobe heteromannetjes deden mee. Een enkeling kon zich niet inhouden en ging alsnog los. Ondertussen was ik druk met de laatste loodjes van het jaarverslag van Untenu en kwam er weer een noodhulpverzoek binnen. Over noodzakelijke bureaucratie en voeten in de modder.
Euforie en ergernis wisselen elkaar soms af, daar moet je maar tegen kunnen als je in Cambodja werkt. Soms gaat het snel, en soms is het onvoorspelbaar. Saai is het in elk geval nooit. Inmiddels weer thuis na Taipei-Cambodja-Taipei-Japan-Taipei en weer aan de slag om hier geld bijeen te harken voor het werk dáár.
Terwijl ik achter de schermen al weken bezig was – maar hier niks mocht melden, kan ik op mijn laatste dag zeggen dat het gelukt is: namens Untenu heb ik gisteren de samenwerkingsovereenkomst getekend met Bandanh Chaktomok. Tussen de bedrijven door help ik de mensen van Atlas2018 op weg hier. En ondertussen speelt geheel onverwachts mijn heup op, da’s wat minder.
De afgelopen weken ben ik vooral (leuk) druk in de weer geweest met bezoek uit Nederland. Maar afgelopen weke kon ik dit combineren met werk voor Stichting Untenu. In Battambang had ik overleg met drie leden van onze Cambodjaanse partnerorganisatie BC.
Rotterdam & Phnom Penh
voorzitter Stichting Untenu
was ooit politicus
LHBTI, hiv, Cambodja, politiek
