schrijft over politiek, lhbti, hiv, Cambodja en meer
Het woord nep-parlement valt wel eens in de Tweede Kamer, maar Cambodja heeft écht een nep-parlement. Over de escalerende situatie in Cambodja vlak voor de verkiezingen en het effect op lhbt-organisaties en wat het voor onze stichting (Untenu) betekent.
Op de terugweg naar Nederland zijn we in Pattaya beland. En in Pattaya sprak ik Cambodjaanse barjongens. Waren het toekomstige hulpvragers voor Untenu? Ik voel een plannetje opkomen.
Zichtbaar zijn over hiv in Cambodja leidt soms tot misverstanden. Persoonlijk heb ik niets tegen hetero’s ;-), maar het is natuurlijk niet mijn specialisme. Toen mij een vraag bereikte over iemand die in paniek verkeerde had ik al mijn oordeel klaar.
Een week waar de trukendoos onbedoeld open ging, en er een verrassing uit mijn lichaam kwam die tevens een einde aan een pijnlijke maand maakte. En een week met een wonderlijke ontmoeting.
Voor Stadsomroep Schiedam & Omroep Vlaardingen werd ik in december al geïnterviewd over het werk dat Stichting Untenu in Cambodja doet voor LHBTI’s met hiv die in armoede leven.
Nee, niet ik. De moeder van een bekende van me. Ik was er al eens op de hiv-afdeling, maar toen liep ik lángs de zalen. Nu zat ik op bed en kon alles eens goed in me opnemen. Wat een bende in dat ziekenhuis. Cambodja, 2018.
Een beetje van de landstaal begrijpen maakt een verblijf in verre oorden bijzonder. Je komt nét iets dichter bij de mensen. Maar het Khmer kent nog zoveel geheimen voor me. En ook de Cambodjanen zelf laten graag horen een mondje over de grens te spreken. Dat zorgt dan voor een gesprek in twee talen.
Het blijft lastig als er wat in de familie gebeurt en je bent ver weg van huis. In het verleden ben ik al eens overhaast teruggekeerd. Tegenwoordig slaap ik er een nachtje over. En zoals mijn zus zei: “Wij [twee] kunnen elkaar ook steun bieden als we ver weg zijn van elkaar”.
Evenals een jaar geleden lieten de heren van Bandanh Chaktomok er geen gras over groeien en de eerste dag nadat ik mijn tijdelijk stek betrokken had waren Bunthorn en Madame Mom al in Phnom Penh en hadden we ons eerste overleg. Maar eerst: pech onderweg op mijn eerste werkdag.
Daar had ik me gisteren toch wel deerlijk vergist… ik schreef over de tussenpersoon die nogal handtastelijk was (tevens tamelijk aantrekkelijke jongeman) waarvan ik even dacht hij óók zo was.
Rotterdam & Phnom Penh
Voorzitter Stichting Untenu
Schrijft over:
LHBTI, hiv, Cambodja, politiek
