
Tja… Brussel. Brussel. Sinds de dag dat ik er voor het eerst was ik verkocht. Misschien vanwege het ongepolijste. Of omdat het twee gezichten heeft. Nederlands (Vlaams) en Frans. Maar het Brussel uit mijn jonge jaren is niet meer.
Schrijft over LHBT/hiv/Cambodja/poes Lola & andere zaken
Schrijft over LHBT/hiv/Cambodja/poes Lola & andere zaken
Woensdag waren we een dagje in Antwerpen. Aanleiding: het Museum aan de Stroom. Het gebouw op zich is de moeite waard.
De aanleiding is minder – ziekenbezoek – maar gelukkig konden we een lang weekeinde logeren en dan is er tijd voor een wandeling (op krukken – dat wel) door het schilderachtige Gent.
Niet de king of pop, maar wel de parel van de Vlaamse holebibeweging. Ik hoorde gisteren in de wandelgangen de enorme domper op wat een feestelijke doop van de nieuwe naam van de Holebifederatie (= Çavaria) had moeten zijn. Yasmine, televisiepresentatrice en zangeres, depressief na de scheiding van haar vrouw, is overleden. Ze was een voorbeeld voor jonge homo’s en lesbo’s in Vlaanderen.
Vanuit de trein tussen Antwerpen en Roosendaal heb je mooi zicht op de Brabantse Wal.
Ik ben blij dat ik geen forens ben op de lijn Amsterdam-Brussel. Die keren dat ik een weekendje Antwerpen of Brussel doe, is het droefenis en ellende op de Beneluxlijn. Uitvallende treinen, overvolle treinen.
Laatste reacties