Schrijft over LHBT/hiv/Cambodja/poes Lola & andere zaken
Het was al weer de derde AIDS Candlelight Memorial die Untenu samen met andere organiseerde, en de tweede op rij in Rotterdam. En hoewel ik dit nu twee dagen later brak zit te typen, was het alle vermoeidheid nadien meer dan waard. Maar goed, ook dat hoort (voor mij i.i.g.) bij het leven met hiv.
Het was een week vol memorabele dagen: woensdag het Red Ribbon Concert, de dag erna was het International Day Against Homo & Transphobia (en dat ging ook in Cambodja niet ongemerkt voorbij) en vandaag is het Aids Memorial Day: we steken een kaarsje op voor de geliefden en vrienden die ons ontvielen aan de gevolgen van aids.
In het najaar van 2006 werd ik geselecteerd voor een onderzoek naar een – volgens de onderzoekers – veelbelovend hiv-vaccin: het Hiv-vaccinatieproject. Bij aanvang was ik was net met dit blog begonnen vanwege de nakende verkiezing tot Brabants Statenlid. Onlangs vroeg iemand ernaar, voor hem, én voor mezelf heb ik alles op een rij gezet.
Op de terugweg naar Nederland zijn we in Pattaya beland. En in Pattaya sprak ik Cambodjaanse barjongens. Waren het toekomstige hulpvragers voor Untenu? Ik voel een plannetje opkomen.
Voor Stadsomroep Schiedam & Omroep Vlaardingen werd ik in december al geïnterviewd over het werk dat Stichting Untenu in Cambodja doet voor LHBTI’s met hiv die in armoede leven.
Evenals een jaar geleden lieten de heren van Bandanh Chaktomok er geen gras over groeien en de eerste dag nadat ik mijn tijdelijk stek betrokken had waren Bunthorn en Madame Mom al in Phnom Penh en hadden we ons eerste overleg. Maar eerst: pech onderweg op mijn eerste werkdag.
Door Karlijn van Stichting Mara was ik benaderd om een voordracht te houden voor de Honours Class van de opleiding Geneeskunde van het Erasmus Medisch Centrum. De Honours Claas is een groep studenten die op hoog niveau presteert, zij organiseren zelf verdiepingslessen en gisteren ging het over hiv.
Ik hoop dat ik u niet al te zeer vermoei met triest nieuws op deze tweede kerstdag, maar het is de realiteit zoals zich die tijdens mijn ontbijt aan me opdrong. Mensen gaan ook dood en worden ziek tijdens onze feestdagen. Zo kregen we gisteren het verzoek binnen een uitvaart te betalen van een 35-jarige man uit Prey Veng en is er een hulpverzoek onderweg uit Phnom Penh.
Zaterdag togen Ton de Coster en ik namens Untenu naar de Doopsgezinde kerk in Middelburg voor de Roze Adventsviering. Men wilde graag voor Untenu collecteren, en daar ook een verhaal bij horen.
Open Rotterdam maakte afgelopen vrijdag deze reportage van Wereld Aids Dag. Gisteren was ze te zien op televisie. Rebecca Leidelmeijer van bureau Hiv-hulpverlening van Humanitas liet zich testen (en filmen), en ik mocht ook wat vertellen in mijn n=n-shirt.
Schrijft over LHBT/hiv/Cambodja/poes Lola en andere zaken.
