Vorige week bijna overhoop gereden door toeristen op huurfietsen – op een trottoir bij de Markthal. Lachend gierden ze op me af, geen idee hoe te remmen of te sturen. Rotterdam is populair.
Twee jaar geleden begon het al. Het gezin op de begane grond van ons portiek had tijdens hun vakantie via AirB&B hun appartement verhuurd aan enkele Iberische toeristen. Voornamelijk naar Nederland gekomen om te zuipen en wiet te roken. De heren lieten de ramen aan de drukke ‘s-Gravendijkwal wagenwijd open staan terwijl ze zelf nogal luidruchtig aan het blowen waren in de tuin, wij waren niet blij.
Rotterdam Noord als klein-Berlijn
Een paar maanden terug wandelden we door Rotterdam Noord, ZoHo wordt de buurt waar we liepen tegenwoordig genoemd. Ontzettend hip, het leek een beetje op Berlijn. Wat minder was, dat we in een straal van een kilometer wel drie keer werden aangesproken door straatdealers. Blijkbaar zien we er uit als verdwaalde toeristen. Wat nóg minder leuk was, dat één van die gastjes ‘grappig’ wilde zijn over de aard van onze relatie. “Jullie zijn zeker broers. Of nichtjes?” In ieder geval zorgt het toerisme ook op dit vlak voor werkgelegenheid.
Afgelopen week: in de tram een hulpeloze tramconductrice geholpen een Italiaans stel te vertellen dat lijn 20 een eindhalte heeft en verder reizen toeristisch niet zo interessant was voor hen.
Vandaag tot twee keer door een groep toeristen tegen de gevel gedrukt omdat ze gewoon lekker drie mens breed bleven lopen, wie of wat hen ook tegemoet liep. Laatste keer ben ik breed blijven staan, maar ze zagen me niet eens (ben ik een onzichtbaar mannetje of zo?).
En zojuist, bijna thuis, een toerist handmatig 180 graden omgedraaid en op weg geholpen naar de Erasmusbrug. Zo ben ik ook wel weer.
Onderweg van Blaak naar Dijkzigt hoor je nauwelijks nog Rotterdams, wel veel Vlaams, Italiaans, Frans, Duits, Chinees en Engels (sowieso is Engels voertaal geworden in de Witte de Withstraat).
Gele Fietsenterreur
Inmiddels neemt het ongenoegen van de Rotterdammers toe. De gele leenfietsen die door een bedrijf in heel Rotterdam zijn gedumpt, worden door gebruikers neergekwakt waar ze afstappen. Buurtbewoners konden hun eigen fiets al nauwelijks kwijt, laat staan na deze gele invasie.
De toenemende populariteit van Rotterdam helpt veel Rotterdammers aan het werk getuige de vele eettentjes, bakkerijen, hotels etc. Zaak is wel het in de hand te houden qua AirB&B en gele dumpfietsen. Maar één Amsterdam is voldoende lijkt me.
(dit verhaal is twee keer aangevuld)
Rotterdam op flickr.com/ronvanzeeland
Schrijf hier je reactie