Zowel de PvdA als de ChristenUnie (CU) congresseerden gisteren. Principes speelden een hoofdrol.
Een voorbeschouwing van nrc levert inzicht in de risico’s op een kabinetscrisis als gevolg hiervan:
Waarom loopt de ruzie zo hoog op?
Dat komt door de verontwaardiging bij de PvdA over de opstelling van de ChristenUnie, dat haar principes meer waard zijn dan die van de sociaal-democraten. Omgekeerd voelt de ChristenUnie zich onbegrepen en onheus bejegend.
Bij de PvdA (die bij uitstek bestaat uit machtspolitici) is er bovendien stille woede over het feit dat zij aan de leiband moet lopen van de kleinste regeringspartij. Dit is een venijnig sentiment, dat grote risico’s voor de samenwerking oplevert.
Bij de ChristenUnie speelt omgekeerd evenredig een Calimero-complex. Het zou kunnen dat de onzichtbaarheid van de kleine regeringspartij én het congres van morgen Rouvoet hebben gemotiveerd om staatssecretaris Bussemaker gevoelig terecht te wijzen.
Bij de CU werd gisteren eindelijk het lot van homo’s en lesbo’s die actief willen zijn voor de partij bezegeld. En meteen zou ook duidelijk worden of explosief lid (en met een niet zo’n bijbels verantwoord verleden – maar dat is vergeven) mevrouw Lont de partij gaat verlaten. Maar ze heeft al aangegeven eerst het congresbesluit te gaan evalueren. Temeer dat CU-afdelingen het vage compromis op eigen wijze mogen uitlegen. Zo kan het zijn dat in Waardenburg een homo die samenwoont de partij vertegenwoordigt, maar in Amsterdam Zuidoost (de thuisbasis van Lont) komt een homo er helemaal niet in:
Het Amsterdamse stadsdeelraadslid Yvette Lont, oud-prostituee en voorgangster in een pinkstergemeente, gooide eind zomer 2007 de knuppel in het hoenderhok door de homoseksuele praktijk in het Nederlands Dagblad een zonde te noemen die „de geestelijke dood” verdient. Die krachtterm trok ze later terug, maar Lont is en blijft van mening dat een homoseksuele leefwijze en een functie binnen de ChristenUnie onverenigbaar zijn. En daarin staat ze niet alleen.
Lees ook: ‘Homo en CU-politicus, gaat dat samen?’, klik hier. Bij de PvdA ging het ook over principes: hoe verhoud men zich ten opzichte van de starre houding van de CU inzake de embryoselectie?
En dan is er de richtingenstrijd binnen de partij. Richt men zich op de liberalen van D66 en GroenLinks (hoe is het zover kunnen komen dat GroenLinks zonder blikken of blozen liberaal genoemd kan worden?) òf op de socialisten van de SP. Rancune lijkt het leidmotief van het liberale kamp onder leiding van staatssecretaris Timmermans:
Waarom gaan weinig PvdA’ers op het betoog in, fluistert men liever over de ambitie en motieven van Timmermans – gefrustreerd en rancuneus omdat de SP ‘zijn’ referendum voor de Europese Grondwet torpedeerde, zo heet het.
Lees het nrc-blog over het PvdA-congres, klik hier. Al met al interessant voer voor geïnteresseerden in de politiek. Er zijn veel mensen die snakken naar verkiezingen, alleen al vanwege de conservatieve wind die als gevolg van CU-deelname aan het kabinet door het land waait. Maar de peilingen zullen wel preventief werken in dit verband. Of de christelijke principes worden in CU-ogen te veel geweld aangedaan zodat het onverkoopbaar wordt richting achterban, dan moet de stekker eruit.
ChristenUnieconfessionele politiekCUgetuigenispolitiekkabinetPvdA
Reageren?