Het was voor de weldenkende mens al duidelijk dat er iets niet klopte in Irak, maar nu blijkt onze broeder Balkenende niet vies van een leugen met politiek gewin als doel.

Het is in zijn ogen studeerkamerwijsheid dat je zo eerlijk moet zijn om te leren van je fouten. Oud-minister Bot vond de invasie van Irak achteraf onverstandig, maar om de PvdA niet in de kaart te spelen moest hij zijn woorden publiekelijk terugnemen. Of redresseren, zoals Balkenende het zei. Weer wat geleerd.

In NRC Handelsblad doet de voormalig minister van Buitenlandse Zaken zijn verhaal. Was hij eerlijk of gewoon een beetje naïef? Ik geloof in de goedheid van de mens, zo ook deze mens. Wellicht was hij naïef, maar in elk geval had hij een oergevoel wat menig politicus ontbeert: eerlijk willen zijn. Dit zei hij in NRC Handelsblad:

„Met het mes op de keel werd ik gedongen dat terug te nemen”, zegt Bot over zijn omstreden uitspraak („waar ik nog steeds achter sta”) dat „de vraag gesteld kan worden of de invasie van Irak verstandig was”. Het kabinet-Balkenende II, waar Bot nog geen deel van uitmaakte, gaf in 2003 politieke steun aan de invasie van Irak onder leiding van de VS.

Bot werd op zijn uitlating aangesproken door premier Balkenende. „De premier was gewoon boos. Hij zei: je zal dit moeten redresseren, er zit niks anders op”, aldus de oud-bewindsman. „Ik zei: maar het is toch zo dat je als politicus zo eerlijk moet zijn dat je wil leren van de vergissingen die je hebt gemaakt?” Daarop had Balkenende gezegd, aldus Bot, „dat dat misschien in de studeerkamer allemaal wel waar was, maar dat de PvdA, die toen in de oppositie zat, er helemaal niet op uit was om lessen te trekken”.

„Hij zei: ‘De PvdA wil maar één ding en dat is rotzooi maken tegen het kabinet. En dat kan ik niet hebben, met alle economische hervormingsplannen die ik wil doorvoeren’. En daarin moest ik hem gelijk geven: dat was van groter belang voor Nederland.” Bot noemt de episode „vernederend, heel onplezierig”.

Wat een zelfvertrouwen heeft Balkenende. Dat door een eerlijke ontboezeming van een minister, de PvdA in staat zou zijn om zijn economische plannetjes te dwarsbomen. NOS Teletekst meldt nog (maar ook daar sta ik niet meer van te kijken): “De PvdA ziet in de opmerkingen van Bot geen aanleiding alsnog aan te dringen op eenonderzoek naar het Irak-beleid.” Het hele artikel is hier te lezen, op nrc.nl.

Over de oorlog in Afghanistan word ik steeds somberder. Ook daar gaat het de verkeerde kant op, en ook daar steekt onze regering haar kop in het zand. We zullen doorgaan! Wat er ook gebeurt, welke signalen er ook komen, we blijven volhouden (liegen?) dat onze jongens en meiden daar goede werken verrichten. Deze week een documentaire gezien bij de KRO, Profiel: ‘Dominee Uruzgan’. Legerpredikant Wilco van Wakeren vertelt wat er werkelijk gebeurt in Uruzgan en wat er omgaat in onze mensen daar. Dat er echt geen opbouwwerkzaamheden plaatsvinden en hoe onze militairen in contacten met familie daarmee geconfronteerd worden. Het thuisfront krijgt hier namelijk van onze regering steeds te horen dat er wel degelijk aan opbouw wordt gedaan. Balkenende cs. zit blijkbaar niet om één leugen verlegen.

Wat ik vooral heel confronterend vond was het besef wat tot me doordrong hoe jóng die jongens en meiden eigenlijk zijn die wij de oorlog inhebben gestuurd. In één woord afschuwelijk. Voor wie het niet heeft gezien, hier kan je de uitzending nog bekijken. Deze week organiseerde de linkse oppositie hoorzittingen in de Tweede Kamer waar ook kritische geluiden te horen waren. Wat blijkt? De aanwezigheid van de NAVO-troepenmacht trekt juist Talibanstrijders aan en maakt het de hulpverleners alleen maar moeilijker, zo niet onmogelijk, hun werk te doen.

Op sp.nl staat een uitgebreid verslag met een audiofragment van de hoorzitting.

Wie de petitie van onder andere GroenLinks en SP wil tekenen, kan hier de actiekrant lezen, en hier tekenen.

Wat ik zo vreemd vind aan het gdrag van onze minister-president, en dan zijn we weer bij het geloof en christelijke waarden, dat hij meteen klaar stond om in Indonesië voor een groep kritische studenten te verklaren dat hij tegen de openstelling van het huwelijk voor homostellen zou hebben gestemd (tegen zijn christelijke principes), maar dat liegen over iets als pervers als oorlog geen principiële problemen oplevert. Bestaat er niet zoiets in zijn heilig boek als een lijstje van geboden? Het zijn er 10, en nummer 8 is:
Gij zult geen valse getuigenis afleggen. Over nummer 5 zwijgen we dan maar: Gij zult niet doden. Selectief geloven leek me niets voor Balkenende, hij wordt toch als tamelijk orthodox-christelijk gezien. Of zou hij van zijn katholieke partijbroeders en -zusters geleerd hebben dat een beetje marchanderen met principes soms wel handig is?

Ik hang geen geloof aan, en dit zo lezende, bedenk ik me ook dat het soms wel fijn is als er rekkelijken zijn binnen de groep gelovigen. Anders zou er nooit iets veranderen ten aanzien van bijvoorbeeld homoseksualiteit. Er wringt wel iets. Ik kan christelijke politici moeilijk aanspreken op hun geloof als ze iets doen wat me niet bevalt (en tegen hun geloofsvoorschriften ingaat) en tegelijk van ze verlangen dat ze over andere zaken maar heenstappen. Moeilijk. Ik houd het er maar bij dat het mij niet bevalt dat er gelogen wordt door onze hoogste gezagsdragers. Hoe ze het verantwoorden voor hun opperwezen is hun zaak.

This Post Has One Comment

  1. Heb je ooit iemand de waarheid horen zeggen in Den Haag op uitzondering van de SP leden !!

Geef een reactie