Met een opinistuk van eigen hand. Het is een lijvig stuk over het verdwenen vertrouwen in de Nederlandse politiek. En over de vlucht naar hen met eenvoudige oplossingen.
(…) Net als de vertoning rond de onterecht gesloten spitsstrook op de A1. Wat kan het je schelen of de schuld ligt bij het ministerie, bij een rijksdienst of bij de Raad van State? Daar sta je met je dure benzine het milieu te vervuilen, terwijl op de radio minister Eurlings de kilometerheffing aankondigt. Of je hoort minister Cramer die een loflied zingt op Al Gore – om later aan te kondigen dat ze akkoord gaat met vijf nieuwe kolencentrales. (…)
De rest lees je door hier door te klikken naar de opiniepagina van de Volkskrant.
Geert WilderJan MarijnissenPvdARita VerdonkSP
Bert Erends
23 april 2008Het is een aardig verhaal dat Jan Marijnissen schrijft. Waar ik tegen aanloop is wat Marijnissen beschrijft als het van overheidswege “georganiseerde, geïnstitutionaliseerde wantrouwen” jegens “werkers in de publieke sector” (Ik werk zelf in de [antroposofische] zorg). Op basis van dit “georganiseerde, geïnstitutionaliseerde wantrouwen” heeft de overheid een bureaucratisch controlesysteem gecreëerd waar de voormalige Sovjet Unie z’n vingers bij zou aflikken.
Door het dicht timmeren van de publieke diensten verdwijnt ook de keuzevrijheid van de burger. Mijn kinderen zitten op een vrije school. In de oorspronkelijke vrije schoolpedagogie staat de ontwikkeling van het kind centraal, vrije school stond voor ‘vrij van overheidsbemoeienis’. Mevrouw Netelenbos heeft de vrije school het economische denken opgelegd, mijn kinderen moeten profielen kiezen en reguliere examens doen. Uit het antwoord van SP-Kamerlid Jasper van Dijk op de onderzoeksresultaten van de commissie Dijsselbloem lees ik dat ook de SP vindt dat de overheid verantwoordelijk is voor de inhoud van het onderwijs.
Als ik dan ook nog meeneem dat in de gezondheidszorg, behalve het overheids wantrouwen, ook de therapiekeuze van de burger ernstig ingeperkt is (de koepel van de antroposofische gezondheidszorg procedeert tot aan het Europese Hof in Luxemburg om dit teniet te doen), kan ik alleen maar concluderen dat ik niet vertegenwoordigd ben in het parlement, maar dat ik de politiek kamerbreed tegen over mij vindt.
Groet,