Homo in Iran

Zolang je je als homo in Iran maar gedraagt als een hetero dan loop je daar geen enkel gevaar. Nederland kan iemand die om die reden naar ons land gevlucht is dan ook gewoon terugsturen. Iets van die strekking kwam ooit uit de mond van toenmalig minister Rita Verdonk. Onder druk van de Tweede Kamer moest ze indertijd inbinden.

Helaas denkt niet elk EU-lid hier hetzelfde over. En terwijl homo’s, vaak zelfs nog minderjarig, in Iran nog steeds worden opgehangen alleen omdat ze zijn zoals ze zijn, besloot de regering van ons overzeese buurland, het Verenigd Koninkrijk, dat Mehdi Kazemi gewoon terug kon. Een wisse dood tegemoet. Zo vluchtte hij naar Nederland, maar onze bureaucratische EU-regels verbieden het om iemand die al in een ander EU-land asiel heeft aangevraagd, hier opnieuw een procedure te starten. Ook al hadden wij iemand als Mehdi Kazemi niet teruggestuurd  als hij meteen hierheen was gevlucht.

Hoe zijn positie momenteel is, weet ik niet zeker. Het laatste wat ik gehoord heb is dat een Britse minister heeft toegezegd zijn dossier nogmaals te bekijken en hem niet onmiddelijk op het vliegveld naar Iran te zetten als hij door Nederland is opgebracht. Vandaar dat ik gisteren de petitie heb ondertekend die zijn zaak bij de diverse overheden moet bepleiten. Ik roep, in navolging van D66 Brabant, de lezers van dit blog op dit voorbeeld te volgen. Niets doen helpt zeker niet.

Naar de petitie.