Ik moet denken aan een liedje van Jasperina de Jong (Het item). Het hele gedoe rond de ‘vendetta’ heeft veel blogstukjes en reacties opgeleverd. ‘Het item’ gaat over een onderwerp dat een tijdje rondzingt onder columnisten opinieschrijvers van diverse weekbladen en kranten.
De Vendetta
Het begon natuurlijk met de column van John Arkes, PvdA-fractievoorzitter in Provinciale Staten. Het Brabants Dagblad pikte dat op en schreef er twee dagen over. Zelf las ik het pas bij thuiskomst en schreef dit blog op dinsdag. Vervolgens schreef Marusjka Lestrade van D66 later die dag dit stuk. Maar ook de PvdA-ers lieten zich niet onbetuigd. Annegien Wijnands kwam er na een dagje sauna achter dat de wereld door draaide en reageerde als eerste met een blog. Op mijn tweede stukje reageerde Ehssane Gounou en Nora Kasroui schreef op haar nieuwe webstek een stukje over de vendetta (inmiddels weer verwijderd). En de laatste twee reageerden ook op het blog van Annegien.
Als ik één conclusie mag trekken, dan is het wel dat de drie bloggende PvdA-ers in elk geval hetzelfde gevoel hebben bij het onderlinge contact dan ik zelf. Elkaar vinden waar het kan en er is geen onderlinge wrevel tussen PvdA-ers en SP-ers in Provinciale Staten. De column waar het allemaal mee begon is overigens een maand geleden al geschreven. Enig verband met de PS-vergadering van afgelopen vrijdag is er dus niet. Benieuwd of het Brabants Dagblad het nog verder uitmelkt…
Het Item
En dan voor de doorbijters de tekst van het lied ‘Het item’ van Jasperina de Jong uit 1980. De tekst is van Ivo de Wijs en de muziek van Joop Stokkermans. Het lied staat op de lp ‘Tussen Zomer en Winter’ dat ze samen met haar man Eric Herfst heeft gemaakt. Dit soort lange liedteksten worden tegenwoordig niet meer gemaakt. Nu moet alles kort en snel.
Een kille morgen in september en een plein
Een stille mensenmassa wacht, wat mag dat zijn
Is het uitdeling van gratis heroine
Ofwel de kaartverkoop voor Herman Brood
Gaat de BBK weer in de contramine
Is er soms iemand dood
O, neeneenee, niets van dat alles, maar wat dan
Vandaag geschiedt de proclamatie van
Het item, het nieuwe item
De zon komt op, ik zie nu beter wie hier zijn
Daar is Henk Hofland en Renate Rubinstein
En daar verdringen zich op een vierkante meter
Een aantal heren, wacht eens even – volgens mij
Victor Baarn en Piet Grijs ja, en Jan Eter
En ook Battus staat erbij
En daar: die kleine met z’n hoerenloperskop
Ze staan gezamenlijk te wachten op
Het item, het nieuwe item
Iedereen gist: wat wordt het item deze keer
De Nato, Baghwan, de Islam of komt er weer
Van Lou de Jong een hoogstonthullende sensatie
Als: Duitsland is behoorlijk fout geweest
Of heeft Prins Bernhard een ontuchtige relatie
Met een uiterst zeldzaam beest
Een nieuwe rage, een schandaal soms, een pamflet
Nee, stil, daar is de itembrenger met
Het item, het nieuwe item
De itembrenger knikt
De itembrenger buigt
De itembrenger spreekt
De mensenmassa juicht
De itembrenger buigt weer en verlaat het dakterras
En iedereen keert huiswaarts met het item in z’n tas
En de dagbladen zijn als gewoonlijk het eerst
Voor zijn doen is Jan Blokker nog uiterst beheerst
Maar Henk Spaan is Henk Spaan en al minder verfijnd
Dus hij laat van het item geen spaan overeind
Volgens Trijfel vindt Rusland het item een ramp
Zit het item al minstens een jaar in een kamp
Gerrit Komrij op zijn beurt staat ietwat apart
’t Zijn allemaal ratten, schrijft Maarten ’t Hart
Uit de weekbladedities van Volkskrant, Parool
N.R.C. en A.D. blijkt: het item maakt school
K.L. Poll meent: het item mist iedere grond
Maar Jan Mulder schrijft rustig: het item is rond
Volgens Samuel Montags befaamde gedram
Maakt het item een puinhoop van half Amsterdam
Dat gaat Kousbroek te ver: Montag ziet ’t te zwart
’t Zijn allemaal ratten, schrijft Maarten ’t Hart
En de weekbladen spitten de zaak verder uit
In VN heeft Jan Eter een gloednieuw geluid
Tot verbazing van Battus, tot wanhoop van Grijs
Ook Brandt Corstius zelf schrijft: geen spoor van bewijs
Age Bijkaart behandelt het Franse ontbijt
Maar dat doet niet ter zake, dat doet ie altijd
Wat zijn ’t toch ratten, schrijft Maarten ’t Hart
En Henk Hofland roept uit: hoe maakt Maarten dat hard
In het vrouwelijk kamp stijgt de spanning ten top
Na ’n stuk van Tamar laait het item weer op
Joke Smit in Opzij snoert Renate de mond
Dan strooit Emmy van Overeem zout in de wond
Anja Meulenbelt hekelt Andreas Burnier
Het is duidelijk roeien met riemen papier
Daar is Hedy d’Ancona, de zaak wordt verward
’t Zijn schatten van ratten, schrijft Maarten ’t Hart
Maar opeens is het uit, maar opeens is het stil
Er is nergens een pen die het item nog wil
Nog een stukje in Trouw, nog een brief in Opzij
Wat gepruttel in Rits en dan is het voorbij
Het is dood als een pier en ’t item verdwijnt
Er is kans dat ’t ooit in een bundel verschijnt
Ischa Meijer zwijgt stil, Boebie Brugsma verstart
Ik ga terug naar m’n ratten, schrijft Maarten ’t Hart
Een kille morgen in oktober en een plein
Hetzelfde plein met z’n kiosk en z’n fontein
’t Is een maand later, maar het zijn dezelfde namen
Dezelfde groep, ik weet wat ze hier doen
Ze kwamen allemaal als bedelaars weer samen
Voor hun maandelijks rantsoen
Niemand zegt iets en de uren kruipen voort
Ze wachten op dat ene hoge woord
Het item
Het nieuwe item
Hun ogen smeken: help ons uit de nood
Hun bleke lippen prevelen gebeden
Toe, geef ons toch ons dagelijkse brood
Tot in de eeuwigheid der eeuwigheden
I-tem
Reageren?