Dat Essent ook niet altijd de schoonste is komt soms eerder dankzij de provincie. Ondanks het aandeelhouderschap van de provincie Noord-Brabant stelt deze niet altijd strenge milieu-eisen (best beschikbare toepassing) aan nieuwe energiecentrales. Zodanig zelfs dat VROM naar de Raad van State stapt.
De hogere overheid sleept dus de lagere overheid voor de bestuursrechter over de milieuvergunning. Vandaag is de zitting bij de Raad van State, hier draait het om:
Zitting over de milieuvergunning die het college van gedeputeerde staten van Noord Brabant heeft verleend aan Essent Energie voor een warmtekrachtcentrale (WKC) en een zogenoemde STEG-eenheid aan de Middenweg in Moerdijk. De STEG-eenheid bestaat uit gasturbines die elektriciteit opwekken.
De inspecteur van de VROM-inspectie Regio Zuid is het niet eens met de vergunning. Hij vindt dat het provinciebestuur in de vergunning strengere normen had moeten opnemen voor de uitstoot van onder meer stikstofoxiden en koolstofmonoxiden door de STEG-eenheid. Omdat het energiebedrijf niet beschikt over de technieken om daaraan te voldoen, had het provinciebestuur de vergunning moeten weigeren, aldus de VROM-inspecteur.
Verder vindt de inspecteur dat het provinciebestuur emissienormen in de vergunning had moeten opnemen voor de uitstoot van stikstofoxiden door de warmtekrachtcentrale.
Ik bedoel maar. een beetje zeggenschap – en dan niet op afstand – is niet verkeerd. En ook zonder zeggenschap als aandeelhouder kun je als vergunningverlener nog het e.e.a. forceren.
energiecentraleEssentmilieuMoerdijkNoord-BrabantRaad van StatestankstikstofuitstootVROMwarmtekrachtcentrale
Reageren?