Vandaag een heerlijke dag voor een werkbezoek aan de Grenspark De Zoom op de Brabantse Wal. De aanleiding was wat minder: houtoogst door Staatsbosbeheer (SBB). Maar wat is het daar mooi, ondanks de houtkap en verdroging.
Hieronder in chronologische volgorde de foto’s van de dag.
Deze watermeter laat zien dat het grondwater ‘rood’ staat. Een jaar geleden stelde ik al schriftelijke vragen over de verdroging van het gebied. Niet lang daarna werd er een akkoord met Evides gesloten. Het akkoord hield in dat in de toekomst 75% minder drinkwater zal worden opgepompt om de Zeeuwen te laven. Hun water zal voortaan via buizen uit de Biesbosch naar Zeeland gepompt worden, alwaar het gezuiverd wordt alvorens het de drinkwaterleiding in gaat.
Landgeiten houden een stuk bos met open plekken kort en open. Hier zijn de nodige bomen gesneuveld om het landschap opener te maken. Staatsbosbeheer (SBB) laat de bezoekers hier via informatieborden weten dat er FSC-hout geoogst wordt. Duurzaam hout dus.
Daar denken omwonenden inmiddels anders over. Men denkt dat SBB onder het mom van onderhoud en bosherstel gewoon bezig is met houtoogst. Daartoe moeten de smalle wandelpaadjes wel een stuk breder worden gemaakt, anders kunnen de machines het bos niet in. Het toverwoord is de ’toekomstboom’. Een term die overal anders wordt uitgelegd, maar SBB doet dat zo: Een boom van 30 meter hoog die de potentie heeft om uit te groeien. In een straal van een paar meter worden dan alle andere bomen gerooid (die overigens net zo hoog zijn – vaak wel 30 meter).
Wat overblijft is een parkachtig landschap, waar enkele grote bomen staan. Ik begrijp dat SBB minder naaldbos wil. Maar wat ik niet snap is, waaro elders in het bos zoveel naaldhout is aangepland. Van het verhaal dat naaldbomen meer vocht verdampen dan loofbomen had ik nog nooit gehoord. Ook dat wordt als argument aangevoerd om te kappen. Maar de werkelijk oorzaak van de verdroging daaa is onomstotelijk vastgesteld: de onttrekking van grondwater voor de drinkwaterproductie.
Alles met een rode streep gaat om, met een blauwe stip mag blijven staan. De innig verstrengelde eik en den hierboven mogen dus blijven. Ze zijn ook te krom om planken van te zagen.
Hier stond een paar jaar geleden nog bos. Nu is de corridor weg en hoor je het verkeer. In de overeenkomst Grenspark (indertijd door een Nederlandse en Belgische minister ondertekend) is ook geregeld dat er corridors tegen (verkeers-)lawaai blijven end at aan de randen verdicht zou worden. In plaats daarvan wordt op diverse plaatsen bos gedund.
Tot aan de bosrand stond hier aan het Kleine Meer, vroeger water. Nu ligt het helemaal droog.
De Grote Meer: een lein plasje resteert. Ook hier stond het water tot aan de bosrand. Gevolg: de watervogelstand is achteruit gehold. Zeldzame soorten zijn hie rvrdwenen. Dit was een rustpunt voor trekkende watervogels.
Jack
25 september 2008Ron, ten eerste moet ik zeggen mooie foto`s. Maar ik vraag me wel af of door het KAPPEN het water terug komt….
Gr Jack