Onder de titel ‘De geestelijke dood van de ChristenUnie’ publiceerde Thomas von der Dunk een artikel in de Volkskrant. Hij kan het altijd mooi vertellen. In wezen zegt hij wat ik eerder schreef, klik hier, maar dan mooier en vooral snediger. Dat mag ik wel.
De ChristenUnie had gedacht de buitenwereld te kunnen binnendringen met haar gedachtegoed, maar het omgekeerde gebeurt sinds haar deelname aan het kabinet. Hoe was het afgelopen weekend met de innerlijke zondagsrust bij de ChristenUnie gesteld? De partij had een moeizaam weekje achter de rug, omdat zij vanwege haar inherent discriminatoire neigingen de publieke schijnwerpers op zich wist gericht.
Met een halfslachtige homo-nota – je mag het wel zijn, maar vooral niet wezen – poogt zij geit en kool te sparen. Gevolg: de geiten zijn boos omdat zij niet openlijk hun voorliefde voor andere geiten zouden mogen belijden, en de orthodoxe kool vreest dat zij uiteindelijk alsnog voor de krolse leeuwen wordt gegooid.
De ChristenUnie doet sinds 2006 een pijnlijke ervaring op, die haar tussen rekkelijken en preciezen dreigt te splijten. De partij had ongetwijfeld gemeend door toetreding tot het kabinet met haar reformatorische gedachtengoed in de buitenwereld binnen te dringen, maar in de praktijk dringt de buitenwereld juist bij haarzelf door deur en raam. Regeringsverantwoordelijkheid impliceert dat sektarische afwijkingen niet meer zo makkelijk getolereerd kunnen worden als bij een randverschijnsel als de SGP.
Of het nu gaat om euthanasie, abortus of homohuwelijk: de CU moet nu staand beleid verdedigen dat botst met haar eigen normen van weleer. Hoezeer Rouvoet ook roept, dat hij niet alleen daarop wil worden afgerekend – hij wordt het onvermijdelijk, omdat hij zich juist daarin het sterkst onderscheidt. Hij wordt er zowel op afgerekend door de buitenwacht, die met argusogen kijkt of de opvattingen van een kleine bekrompen minderheid niet alsnog aan iedereen worden opgelegd, als door de eigen achterban, die dat juist verlangt.
De Haagse partijtop kiest met het oog op de coalitiepartners angstvallig voor een pragmatische benadering, zonder echter principieel moderne wegen in te durven slaan, maar zelfs daarin volgen de leden haar niet zonder meer. In seksuele zaken blijkt Meindert Leerling nog met forse leerachterstand te kampen, en heeft het Amsterdamse deelraadslid Yvette Lont nu het lont in het evangelische kruitvat gegooid: als zij homo’s moet dulden, is de ChristenUnie wat haar betreft geestelijk dood.
Klik hier voor het stuk op volksrkant.nl, inclusief verwijzingen naar verwante artikelen en alle reacties.
ChristenUnieCUhomoseksualiteitorthodoxiepolitiekSGPThomas von der Dunkzondagsrust
Reageren?