Dr. Vic (waarover in een later blog meer) plaatste een foto van een uithangbord op Facebook: ‘vegetarisch restaurant, honden welkom’. Hier was iets anders aan de hand, iets met hondenvlees.
Lie haai Cambodja
De Facebookvrienden lazen het al: ik ga eerder terug naar huis. Lie haai Cambodja dus (tot ziens). Ik moet terug, voor het eerst voelt het niet fijn om hier te zijn en dat heeft niets met Cambodja te maken. Verder: Corruptie-index 2018 bekend; karkas wordt Gold Tower; Oude versus nieuwe elite.
Onrust in Cambodja
Nu denkt u dat er (‘Onrust in Cambodja’) weer wat aan de hand is hier – en dat is feitelijk ook – maar ik doel op mijn innerlijke onrust. Met een niet-ideale thuissituatie waar ik ook niet direct veel aan kan veranderen, is het verblijf hier echt anders dan anders. Nu ook een belangrijk evenement niet doorgaat zou ik moeten genieten. Lastig.
Schurende beelden
Schurende beelden die me bijblijven: een zieke transgender die haar haar heeft gekortwiekt, arbeidsters die als vee naar huis worden getransporteerd. En dan was er nog het nieuws van thuis.
Met Bandanh Chaktomok
Niet alles loopt als andere jaren, behalve de vliegende start dan. Na de coördinator gisteren had ik vandaag ook het bestuur van Bandanh Chaktomok op visite om de gezamenlijke plannen te bespreken. En gezien de situatie thuis heb ik de zoektocht naar een appartement gestaakt.
In Cambodja
Ik heb een bizarre reis van Taiwan naar Cambodja achter de rug. Opgestaan om 04.00 uur en het eerste wat ik zag was een appje van mijn zus met een onverwacht slechte uitslag. De taxirit en wachttijd op het vliegveld gebruikt om de familie te spreken. Eenmaal in Cambodja sliep Nederland en begon mijn Cambodja-reis in mineur.
Welkom in (Cambodja) 2019
Terwijl we driftig de laatste taalfouten uit ons beleidsplan zeefden, kwam de rauwe realiteit hard binnen: of we de uitvaart wilden betalen van de 33 jarige jongen die we eerder medische hulp verleenden? Welkom in (Cambodja) 2019.
2018 in woord en beeld
2018 zit er bijna op en een nieuw jaar ligt voor ons. Zowel privé als in werk was het niet allemaal manegeur en rozenschijn, maar er was zeker ook wel rozengeur en maneschijn. Tijd voor een overzicht, of althans een poging.
Hiv-controle & poes Lola ‘geholpen’
Deze week liep ik bijna mijn afspraak met de hiv-internist mis, want poes Lola lag elders op de snijtafel. Verder goed én droevig nieuws van Untenu.
Ondertussen in Cambodja: 3 x noodhulp & 3 x familie
Ik was 2 weken in Taiwan, en terwijl ik op vakantie was kwam er een noodhulpverzoek binnen. Dat gaat altijd voor. En eenmaal thuis volgden er binnen die week nog 2. Hun Sen moet ook gedacht hebben ‘3 x is scheepsrecht’, want hij bevorderde 3 zoons nog maar een stuk hogerop om zo zijn belangen te beschermen.
