Bloederige toestanden hier thuis. Na mijn AIN-behandeling had ik het wel verwacht. Maar dat poes Lola plots óók plots bloed verloor, niet.
AIN: wegbranden viel mee
Klik hier voor het AIN-dossier op dit blog.
Korte update: na het weekje Berlijn stond er een afspraak bij Dermahaven in de agenda waar ik erg tegenop zag: de drie plekjes hooggradige AIN zouden worden weggebrand. Hoewel ik eigenkijk gerustgesteld was door een vriend die de behandeling nu eens mét verdoving kreeg stond ik de dag ervoor gespannen als een veer.
Je denkt je suf over het waarom, maar het zal een combinatie van factoren zijn geweest: te veel medische toestanden aan mijn lijf de laatste maanden, en ook in de familie. Dan kan het mij plots te veel worden.
Er volgde dan ook een ontlading in de beugelstoel, waarna de dermatoloog voorstelde de behandeling uit te stellen. Geen sprake van zei ik: nu. Anders hik ik er weer weken tegenaan. Ik weet dat ik me niet hoef te excuseren voor een ontlading maar zoiets gebeurt vanzelf. En het moet gezegd: wat is de bejegening ten opzichte van de patiënten er op vooruit gegaan sinds ‘Rotterdam’ de hulp van ‘Amsterdam’ heeft ingeroepen om de zorg rond AIN & anuskanker in overeenstemming te brengen met de landelijk gangbare praktijk. Ook daar is moed en inzicht voor nodig.
Aan de slag
Ik kreeg een zuster aan mijn zijde die mijn gemoedstoestand in de gaten kon houden omdat de behandelend arts mijn gezicht niet kon zien. Na een verdovende spray werd de plaatselijke verdoving gezet. En hoewel gespannen, voelde ik inderdaad niets van de prikken. De ventilator ging aan – en terwijl aan de andere kant van het raam (achter het rolgordijn) bouwvakkers in de weer waren, deed de arts haar ding.
Wat een roeping dacht ik de laatste dagen meermaals: de hele dag niets anders doen dan licht schijnen daar waar het altijd donker is. Terwijl de luchtafzuiging ronkte, vroeg de eveneens empathische verpleegster of ik al vakantieplannen had. Moet ik het plaatje schetsen? De meeste vrouwen kennen die stoel wel van de gynaecoloog, waar je totaal bent overgeleverd aan de goedertierenheid van de behandelaar. Terwijl de arts bezig was kwaadaardige plekjes ín mijn lijf weg te branden mompelde ik dat ik net terug was uit Berlijn.
Achteraf lach je erom. Temeer omdat ik er helemaal niets van heb gevoeld. En gelukkig ook niets heb geroken.
Beetje bloederige toestanden
Een week lang had ik pijn bij de stoelgang nadat de drie biopten waren genomen, dus ik was op het ergste voorbereid. Maar ook dat viel mee na het wegbranden van de kwaadaardige plekjes. Een branderig gevoel en bloed bij de ontlasting. Dat is vooralsnog alles. Ik heb erger meegemaakt.
HPV-vaccinatie voorkomt ellende
Bepaalde HPV-virussen kunnen bij vrouwen baarmoederhalskanker veroorzaken. Hiv-positieve mannen lopen door dit virus kans om anuskanker te krijgen:
HPV is de afkorting van humaan papillomavirus. Er zijn veel verschillende HPV-virussen, maar de typen 16 en 18 zijn de meest voorkomende gevaarlijke virussen. Van deze virussen kunnen op termijn vrouwen baarmoederhalskanker krijgen.
Bron: Rijksvaccinatieprogramma.
In Rotterdam en andere steden worden hiv-positieve mannen die seks hebben met mannen daarom preventief gescreend op AIN. Zie voor meer informatie de website van Dermahaven.
Meisjes kregen al de kans om gevaccineerd te worden maar ook jongens mogen nu gevaccineerd worden. Het werkt preventief bij de verspreiding van het virus maar ook preventief tegen de verschillende vormen van kanker als gevolg van HPV.
Meer informatie over HPV en vaccinaties op de website van het RIVM, klik hier.
Hiv+, homo, nooit gescreend op AIN?
Kaart het dan aan bij je hiv-behandelaar of -verpleegkundige. HPV komt namelijk erg vaak voor zonder dat mensen het doorhebben. Screening op AIN kan veel ellende voorkomen, zeker als de voorstadia van anuskanker vroegtijdig worden opgespoord en behandeld.
Pieter
1 aug 2021Hoi, ik ben Pieter. Ik ben me aan het verdiepen in AIN. Ik loop al jaren in het UMC met HIV. Sinds een paar jaar ben ik klant op het ‘anus-spreekuur’. En nu is het mis; althans er is AIN3 geconstateerd. Geschrokken zeker, maar ook weer niet echt verbaasd. Ik zit in praktisch iedere risicogroep voor anuskanker.
En nu? Donderdag a.s. heb ik een gesprek met hiv-arts en ‘anus-dokter’ over wat er moet gebeuren. Dat wegbranden klinkt als een martelmethode uit lang vervlogen tijden. Blij te lezen dat het je meegevallen is. Maar toch, er is moed voor nodig; alleen al om in die stoel te gaan zitten. Net doen alsof dat normaal is: je benen omhoog en je hol open voor 2 doktoren. Ja, en ik ben best een beetje bang voor wat er allemaal komen gaat.
Groet Pieter
PS lang geleden had ik ook een poes Lola 🙂
Ron van Zeeland
1 aug 2021Hoi Pieter,
Leuk dat je reageert. Ook ik zag er enorm tegenop. En ondanks de geruststellende ervaringen van een kennis (eerste keer zonder, tweede keer mét verdoving) was ik toch heel erg gespannen. Ik begrijp je dus helemaal.
Maar nogmaals ter geruststelling: door de verdovende gel en daarna de verdovende injecties (die ik ap zich al niet voelde vanwege de gel) heb ik er niets van gevoeld tijdens de behandeling zelf. Al blijf je in een kwetsbare positie liggen in zo’n stoel, bedenk dat je een half uu later weer buiten staat. Vergeet niet vooraf al pijnstillers te nemen. Veel sterkte gewenst!
Ron
Pieter
5 aug 2021Hey Ron, het zijn toch vooral de spanning en de oncomfortabele plek die het moeilijk maken. Vanmiddag het gesprek gehad en meteen er achteraan de eerste behandeling. Dat viel dus 100% mee. Geen verdoving, dat was zelfs niet nodig.
Bedankt voor je support.
Groet Pieter